Een visuele reis door het gelijknamige boek van Johan Boudewijns waarin Alice allerhande ontdekkingen doet aan de hand van de ongeschreven regels in organisaties

1. A l l i c e n i o r g a n i s a t i e l a n d

2. E en visuele reis door het gelijknamige boek www.aliceinorganisatieland.nl

3. valt A lice valt valt …. en en

4. A ls ze uitgevallen is plukt ze de wolkenrestjes van haar jurkje

5. Z e kijkt om zich heen en ziet een prachtig graanveld, klaar om geoogst te worden

6. I neens hoort ze stemmen… Ze draait zich om

7. We zullen dit jaar weer honger moeten leiden omdat er zo weinig graan in de schuur ligt De regen komt er weer aan. Veel graan zal wegrotten op de velden

8. “ W aarom práten deze mensen over het graan, terwijl ze het moeten oogsten ? ” vraagt Alice zich hardop af

9. … mensen gedragen zich niet zo logisch als een klok Daar weet ik het antwoord wel op ….

10. A lice wendt zich tot de klok Ze is ontzettend benieuwd wat die haar kan leren

11. “ De geschreven regels vormen het eerste systeem. Die structuur is mede bepalend voor je gedrag”

12. “ … maar onder het beoogde systeem zit een tweede systeem. Die twee grijpen in elkaar en houden elkaar in stand …..”

13. “ Alles dat niet zichtbaar geregeld is, is zo toch geregeld, zie je wel?” vraagt de klok

14. A lice wil het onzichtbare best zien, maar met de aanblik van al die zwangere graankorrels valt dat haar nog niet mee

15. “ Misschien wordt het je duidelijker als ik je een aantal ongeschreven regels laat zien. Kijk maar …”

16. “ Ik zal je een aantal ongeschreven regels laten zien” “ Ik zal je een aantal ongeschreven regels laten zien” Je mag hier geen fouten maken Houd de baas tevreden Breng alleen positief nieuws Houd elkaar de hand boven het hoofd Zorg dat je niet het achterste van je tong laat zien Spreek een hogergeplaatste niet direct aan Je mag hier JA zeggen en NEE doen

17. A lice is nogal duizelig geworden van al die regels die niet geschreven zijn!

18. “ Duizelig of niet, mensen houden zich meer aan de regels die ze níet hebben opgeschreven”

19. zegt de klok nog voordat Alice verder valt “ Geloof gedrag, niet de woorden”

20. A ls Alice weer vaste grond raakt, vervolgt ze haar weg

21. Z e denkt aan de man die laatst zei dat zijn deur altijd voor haar open staat …

22. Z e heeft nu wel door dát mensen niet altijd doen wat ze zeggen, maar ze begrijpt nog niet waaróm , zéker niet als mensen daardoor honger krijgen!

23. Dan komt ze voorbij een drijfveer

24. Z o r g d a t j e d i e h e l d e r k r i j g t “ Elk gedrag begint bij zijn drijfveren” zegt de drijfveer

25. “ Drijfveren? Hmmm… genoeg eten, belangrijk zijn, gezelligheid, vrienden maken, goed kunnen oogsten, respect krijgen, status, geld verdienen, hogerop komen, erkenning, herkenning” somt Alice er zo een aantal op

26. “ Mensen willen meerdere drijfveren laten drijven. Als dat niet lukt, gaan ze met hun handen in de zakken staan” weet de drijfveer “ Wacht, ik zal het je laten zien …”

27. Gedrag: hard werken om graan binnen te halen Drijfveer: Goede sfeer Drijfveer: Hogerop komen … . dan vinden mijn collega’s mij een uitslover … . dan krijg ik erkenning/ promotie van de baas

28. “ Ben je een uitslover als je hard werkt? Wat zou ik deze cirkel graag doorbreken” roept Alice uit voordat ze verder valt

29. T erwijl Alice haar haar fatsoeneert (geen overbodige luxe na het vallen) hoort ze in de verte gekwetter

30. “ Het is emotie waardoor de mensen de komende winter honger zullen hebben” kwetteren de vogeltjes haar tegemoet

31. “ Gedachten over de geschreven regels kleuren de emotie. Daarmee schilderen mensen een beeld van de werkelijkheid en níet de werkelijkheid zelf”

32. “ Je kunt niet controleren of je emotie “echt” is, want als je ernaar zoekt roep je de emotie op ..

33. “… maar de kleur van je emotie heeft wél effect op je gedrag”

34. Je kunt niet controleren of je emotie echt bestaat, want als je ernaar zoekt roep je de emotie op “ Als je jezelf slecht voelt, wil je niet meer graag samen spelen of werken en je geheugen is ook minder goed”

35. “ Graan binnenhalen zal dan wel even geen optie zijn?” vraagt Alice die voor de gelegenheid even een boze bui oproept

36. “ Dat klopt. Je manier van denken bepaalt hoe je jezelf voelt én gedraagt. Onderken de macht der denkgewoonten ! ”

37. “ Emotie is een gesloten systeem van kettingreacties. Ga naast de dominostenen staan en kijk wat je emotie over jouw beelden en de situatie zegt”

38. T erwijl de dominostenen vallen, valt Alice alweer verder ….

39. H aar landing is nat

40. “ Velen zien de ander niet, maar een beeld dat ze van de ander hebben gemaakt. Zo praten ze niet met de ander, maar met zichzelf” zegt het zeepsop

41. “… . maar het gedrag van anderen wordt door meer bepaald dan door jouw opvattingen”

42. “ Maar hoe doorbreek je dit systeem ….” verzucht Alice

43. “ Door te vragen of het klopt wat je denkt te zien. Daarmee doorbreek je het tweede systeem” bubbelt het zeepsop

44. “ Je kunt beginnen met verschillende brillen op te zetten om naar hetzelfde te kijken …”

45. “… . je kunt alleen een totaalbeeld krijgen als je het gezichtspunt van elk ander wílt begrijpen …”

46. “ Als je je houdt aan ongeschreven regels zoals “Doorvragen doe je niet” en “Spreek een hoger geplaatste niet aan op zijn gedrag” dan blijft je beeld eenzijdig”

47. Maar klopt jouw beeld wel ? ” Dat moet je verifiëren !” roept Alice in opperste euforie

48. “ Dat klopt ! ” zegt een trotse zeepbel die van pure vreugde uit elkaar spat

49. A lice voelt dat haar reis door organisatieland bijna ten einde is gekomen Ze denkt na over wat ze geleerd heeft

50. “ A ls je je oogbollen goed gebruikt, kun je achterhalen hoe mensen de geschreven regels uitleggen”

51. “… en als je weet hoe ongeschreven regels ontstaan, kun je ze ook veranderen!” concludeert Alice in een vederlicht humeur

52. E n vanaf dat moment … viel Alice nog lang en gelukkig

53. Nawoord van Alice: Ongeschreven regels hebben allerlei effecten waar mensen zelf last van hebben maar die ze tegelijkertijd wel veroorzaken door zich te houden aan de ongeschreven regels. Mensen weten dat vaak helemaal niet en ze doen het ook bijna nooit expres Er zijn geen schuldigen! En dat is maar goed ook, want van schuldgevoel zou je zomaar met je handen in je zakken kunnen gaan staan. Tsssss…

54. U keek naar de visuele interpretatie van het boek “Alice in organisatieland” gezien door de ogen van Marina Noordegraaf ( www.marinanoordegraaf.nl ) Through the eyes of Marina Noordegraaf