1. Bisaya Poems
Sa kamingaw sa kagabion
Sa kamingaw sa kagabion,
og sa dughang ga maoy,
naa ko dinhi
naghuna-huna sa kagahapon
ang mga katawa
na atong kinaon sa dugay na
panahon ,
imong gi suka sa kadali na
panahon,
Imong luha og akong luha
tagsa tagsa nato gi kuha ,
og gipulihan sa matam-is na
katawa ,
sa kadaghan na sala na imo gi
buhat
naa gyapon ko permi ga hulat ,
pero sama sa dahon ,
dli ko permi mo kapot
kay sa kadugay sa panahon
akong gugma malaya ,
sama sa dahon ,
ang katam-is sa kagahapon
maoy ka pait sa kaugmaon ,
Pagkumot nimo sa lalum
kong gugma
Sa kabugnaw sa kabuntagon,
ang imong gugma ang ga
papabiling init
sa dughang nag antos sa kasakit ,
kalimtan taka sama sa paglimot
nimo sa ako-a,
kalimtan taka sama sa pagkumot
nimo sa lalum kong gugma.
Pero nagpabilin ko sa imong kiliran
og nag antos sa mga sakit
ang imong kalipay maoy
instrumento sa patay kung gugma
pero sama sa nagdilaob na kalayo
hinay hinay ko mawala
Tungod sa tubig nimo na gi yabo,
sa akong dughan napalong ang
gugma ,
na sama sa kalayo na nagdilaob ,
Ang mga hilak na akong gipagawas
nahurot na,
Ang mga katam-is sa kagahapon
nahimo nag bato sa kadugay na
panahon,
Pero ang mga abo sa kagahapon
maoy nagpabilin sa pinaka ilalom
na sook sa akong dughan..

2. Ang hilas nimong dagway
Ang hilas nimong dagway
Nag latay latay sa sa utok kung
nagpahulay
kung makita nako imong
makalagot na dagway
tibook nakong adlaw nahugway,
Pero wala ko kabantay
tungod sa imong hilas na panagway
akong kasing kasing murag gi
lumay,
Ang imong panagway akong
gipangita
na murag batang laaw
na nagtan-aw tan-aw sa
hilas nimong dagway ,
Pero hinay hinay kung nahigugma
sa imo,
ang akong gi pangayo
dungga ang akong gugma,
Pero ni katawa ka
og nakahilak ko
kay ni ingon ka na
" Gi higugma pod taka , dugay ra "
NANG ULAN SA
HABAGAT
Gipupo sa hangin ang nagda’g
nga mga dahon
Sa Bitaug ug gisayaw-sayaw
nunot sa kumpas
Sa musika sa panaghalok
Sa mga balod ug bato sa
baybayon.
Mikagiw ang kagutom dihang
gitagsa-tagsa
Pagpanikop sa mga mata ang
mga lusok
Sa ulan nga mitusok-tusok sa
gisagbay
Nga pukot nga naghulat sa
kamot sa mamunaay.
Kon ania si Tatay, dili niya
pasagdan
Nga moagos ang ulan ug
maghimo
Og dalan-dalan paingon sa
lapyahan ug dugangan
Ang kaparat sa dagat.

3. KAPAKYASAN
Gitungas ko ang mahabog nga
kabukiran
Tadlas niadtong halapad nga
kapatagan
Subay sa masiot ug tonukong dalan
Ge-antos ko ni pinangga ikaw
halaran.
Niining mabugnawong kagabhion
Binuksan kining dughan
Aron ang imong masaksihan
Ang katim-os sa akong paghigugma
akong pinili.
Apan bugti niining tanan
maangkon
Ning alaot ang usa ka sakit nga
kapakyasan
Gesalikway mo ang gugma ko nga
boutan
Sanglit ako hubo man sa bahandi
na sarang ikatandi sa imong
katahuman.
Apan bisan paman niining tanan
Padayunon ko gehapon ang
pagtungas nianang mahabog nga
kabukiran
Uban ang pamasin nga atoa didto
ang kahayag
Kahayag nga maka alam sa samad
ning balatian, ug makahupay sa
kasakit nga gebati niining balatian
kon ako pabasahon ninyo
sa akong mga balak
Kon ako inyong pabasahon sa
akong mga balak
Sa inyong atubangan
Ako usang hangyoon nga palungon
Ang tanan nga mga suga
Aron unta ninyo maaninaw pag-ayo
Ang akong dyutay nga kahayag
Ug basin ako mabuta ug masunog.
Idugang pod nako’g hangyo
Ang dyotay nga kahilom.
Hadlok ko nga ang akong mga
pulong
Dili ninyo madungog sa taliwa
Sa kahigwaos ug sa kasaba sa
atong panahon.
Maglatay ako sa alambre sa akong
mga pulong
Sa tumang kangitngit ug kahilom.
Inyo unta akong dunggon
Inyo unta akong paminawon.

4. dahil ganyan ang Pinoy!
(Filipino)
Sa isang pangarap nagsimula ang
lahat
Nagtiyaga, nagsikap at nangarap
Ano mang pagsubok ang dumating
Andyan ka pa rin nagging magaling
Isa kang Pinoy na palaban
Hini sumusuko sa lahat ng
pagsubok
Kahit ikapahamak mo ay kaya pa
rin
Para sa tagumpay yan ay gagawin
Yan ang tunay an Pinoy
Hindi sumusuko sa bawat laban
Sabihin mo kaya kop to!
Yan ay makakaya mo.
Pinoy sa puso at diwa
Pinoy sa lood at sa labas
Lahi ay ipinagmamalaki
Dahil ganyan ang pinoy
Sang lugar man naroroon
Kahit sa lugar an di mahulugang
karayom
Pagiging Pinoy ay naroon pa rin
Pagiging Pinoy ay naroroon pa rin
Dahil dugong pinoy kahit kailan ay
mananatili pa rin!
Paalam, Kahapon. Ebe
Dancel.
Paalam na kahapon
kay layo na pala ng noon
‘Di ko na inakalang
Darating ang umagang ito
Parang kanina lamang
Nung tayo ay mga batang
Walang kinatatakutan
Sa bukas ay walang pakialam
Iwanan man kita
Nakaukit ka na sa puso ko
Malilimot ba kita
Nakaukit ka na sa puso ko
Paalam na kahapon
Kailangan na ako ng ngayon
Alaala mo’y ikakahon
Ngunit kailan ma’y hindi kayang
itapon

5. ganyan(Filipino)
Kung kailangan mo ng kaibigan
Andito lang ako
Naghihintay sayo at handing
tumulong
Kung may problema ka
Sabihin mo lamang
Handa akong makinig at pumayo
sa iyo
Ako’y iyong kaibigan
Nasa tabi mo lagi
Sabihin mo lamang
Iyong hinanakit
Sumpaan natin
Walang iwanan
Ano mang pagsubok
Tayo’y lalaban
Pagkakaibigan natin
Kailangang matinay
Hanggang habang buhay
Tayo’y magkasabay
Ganyan ang magkaibigan
Matibay ang samakan
Laging nagtutulungan
Pagsubok, kabiguan
Lungkot at kasiyahan.