Chociaż handel lokalny realizowany na targach/rynkach lokalnych ma nadal duże znaczenie (zwłaszcza na terenach wiejskich i w krajach rozwijających się), handel międzynarodowy wywiera ogromny wpływ na popyt i ceny konkretnych towarów – dlatego normy z zakresu handlu międzynarodowego mają wpływ na większość hodowców zwierząt gospodarskich.

1. WPŁYW WOLNEGO
RYNKU NA
DOBROSTAN
ZWIERZĄT

2. WPROWADZENIE
Towary produkuje się na potrzeby własne
lub na sprzedaż
Wiele osób na całym świecie utrzymuje
zwierzęta na potrzeby własne,
wykorzystując je jako siłę pociągową lub
źródło pożywienia. Nawet tacy producenci
sprzedają swoje zwierzęta, kiedy zajdzie
taka potrzeba.

3. UTRZYMYWANIE ZWIERZĄT
NA WŁASNE POTRZEBY

4. HANDEL ŻYWYM INWENTARZEM

5. HANDEL MIĘDZYNARODOWY
Handel ma coraz częściej wymiar
międzynarodowy.
Dlatego zwierzęta gospodarskie muszą
być utrzymywane i ubijane zgodnie ze
standardami, jakich domagają się sieci
detaliczne.
W przypadku niezapewnienia zgodności
z tymi standardami, można stracić
rynek.

6. OD PRODUCENTA DO
KONSUMENTA
W wielu przypadkach konsument nie kupuje
bezpośrednio od producenta, ale poprzez
sprzedawcę detalicznego.
Sprzedawca detaliczny odpowiada na
zapotrzebowanie konsumenta, kupując
towary od producentów.

7. STUDIUM PRZYPADKU 1:
SUPERMARKETY
10 największych brytyjskich sieci supermarketów
sprzedaje 60 % wszystkich produktów
spożywczych w Wielkiej Brytanii
Większość świeżych produktów pochodzenia
zwierzęcego produkuje się zgodnie z warunkami
określonymi w konkretnym zamówieniem
Supermarkety coraz częściej dostrzegają
potrzebę korporacyjnej odpowiedzialności
etycznej

8. Konsument
Sieć
detaliczna Producent
STUDIUM PRZYPADKU 2:
PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
Wielu konsumentów z krajów rozwiniętych:
sporo podróżuje i szuka egzotycznej żywności
domaga się poszanowania surowych standardów z
zakresu bezpieczeństwa żywności (wiele przypadków
paniki wywołanej znalezieniem w żywności składników
zagrażających zdrowiu)
troszczy się o dobrostan zwierząt

9. PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
Sieci detaliczne dostrzegły możliwość
zysku w oferowaniu produktów
podchodzących od zwierząt
gospodarskich, których produkcja jest
zgodna z pewnymi standardami
bezpieczeństwa żywności i dobrostanu
zwierząt
Producenci chcący sprzedawać swoje
produkty poprzez takie sieci, muszą
spełniać te standardy

10. PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
Tego rodzaju programy powinny podnosić poziom norm z
zakresu dobrostanu zwierząt, ale nie zawsze tak się dzieje

11. PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
Gospodarstwo posiadające certyfikat
spełnia minimalne wymogi prawne
Program „Freedom Food” – opracowany
przez RSPCA program znakowania
produktów oparty na zapewnieniu
zwierzętom odpowiedniego poziomu
dobrostanu
Żywność ekologiczna – spełnia normy
przewidziane dla żywności ekologicznej;
zazwyczaj produkowana z poszanowaniem
dla dobrostanu zwierząt i środowiska

12. PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
W Azji południowo-wschodniej powstało wiele
gospodarstw zajmujących się intensywną
produkcją świń i drobiu
Zwierzęta w takich gospodarstwach muszą być
produkowane zgodnie ze standardami
obowiązującymi w Europie
Doprowadziło to między innymi do poprawy
dobrostanu zwierząt w rzeźniach

13. PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
Problemy:
sieć detaliczna może zmienić swoje
standardy
sieć detaliczna może zmienić swoją
politykę marketingową
sieć detaliczna może nie zapewniać
wszystkich informacji, jakich konsument
potrzebuje do dokonania świadomego
wyboru

14. PROGRAMY CERTYFIKACJI
GOSPODARSTW ROLNYCH
Problemy:
producenci żywego inwentarza, którzy
nie mogą udowodnić, że spełniają
warunki niezbędne do uczestnictwa w
programach certyfikacji gospodarstw
rolnych prowadzonych przez sieci
handlowe, nie mogą sprzedawać swoich
produktów tym sieciom
powyższe jest niekorzystne dla wielu
producentów żywego inwentarza w wielu
krajach rozwiniętych

15. STUDIUM PRZYPADKU 3:
UTRATA RYNKÓW
Wielu znaczących producentów odzieży przestało używać
skór pochodzących z Indii po kampanii dotyczącej
niskiego poziomu dobrostanu bydła w Indiach przed
ubojem i w jego trakcie. Kampanię tę przeprowadziła
organizacja działającą na rzecz dobrostanu zwierząt.

16. STUDIUM PRZYPADKU 4:
KONSUMPCJA MIĘSA
W krajach rozwijających się rośnie
zapotrzebowanie na produkty mięsne
(zwłaszcza w miastach)
Doprowadziło to do rozpowszechnienia
się gospodarstw prowadzących chów
intensywny
Tam, gdzie konsumenci dysponują
niewielką wiedzą z zakresu dobrostanu
zwierząt, poziom standardów może być
bardzo niski

17. STUDIUM PRZYPADKU 5: SKUTKI
DZIAŁAŃ PODEJMOWANYCH PRZEZ
RZĄD
W UE hodowcy owiec
otrzymują subsydia.
Producent może
sprzedawać swoje
produkty po cenie
niższej od ceny
produkcji
Producentom owiec z
innych krajów trudno
jest konkurować z
subsydiowanym mięsem

18. SKUTKI DZIAŁAŃ PODEJMOWANYCH PRZEZ
RZĄD
W Wielkiej Brytanii standardy z zakresu hodowli
zwierząt ustanawiają przepisy z zakresu dobrostanu
zwierząt (obowiązuje m.in. zakaz utrzymywania
macior na uwięzi)
Lokalni producenci muszą spełniać wymogi tych
standardów i utrzymywać maciory w warunkach, które
wymagają większych nakładów finansowych (a
zarazem są korzystniejsze z punktu widzenia
dobrostanu)
Importowana wieprzowina nie musi spełniać tych
standardów i może być produkowana taniej

19. HANDEL GLOBALNY
Rządy państw wywierają wpływ na kształt
handlu na przykład poprzez:
•przepisy z zakresu BHP, dobrostanu itp.
•zapewnianie producentom subsydiów.
Produkty sprzedawane na rynku
międzynarodowym muszą spełniać
standardy światowe – na przykład z zakresu
kontroli pewnych chorób zwierząt
gospodarskich lub zapobiegania handlowi
zagrożonymi gatunkami zwierząt.

20. STUDIUM PRZYPADKU 6 -
ŚWIATOWA ORGANIZACJA HANDLU
- WORLD TRADE ORGANISATION
(WTO)
Coraz większy wpływ na kształt handlu mają
zasady międzynarodowe
WTO wprowadza w życie ogólnoświatowy traktat –
„Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu”
(GATT)
Zapisy GATT ułatwiają swobodny handel między
narodami

21. WTO A DOBROSTAN ZWIERZĄT
Zgodnie z zasadami WTO, żadne państwo
NIE MOŻE:
wprowadzać zakazu importu produktów na
podstawie przesłanek natury etycznej
nalegać, aby przepisy mające na celu
ochronę zwierząt lub środowiska stosowały
się do produktów importowanych w
równym stopniu, co do produktów
krajowych

22. WTO A ZAGROŻENIA DLA
DOBROSTANU

23. WTO A ZAGROŻENIA DLA
DOBROSTANU

24. WTO A ZAGROŻENIA DLA
DOBROSTANU

25. WTO A ZAGROŻENIA DLA
DOBROSTANU
Przyjmowanie przepisów z zakresu ochrony
zwierząt – zwłaszcza zwierząt
gospodarskich – jest trudne
WTO nie zezwala na wprowadzanie
restrykcji importowych ze względu na
metody produkcji
Państwa nie mają instrumentów
chroniących rynek krajowy przed
osłabieniem spowodowanym przez import
tanich produktów produkowanych bez
poszanowania dla dobrostanu

26. WTO:
CHÓW WOLNOWYBIEGOWY = CHÓW
KLATKOWY

27. WTO: REFORMY W ZAKRESIE
DOBROSTANU
Przyjąć dobrostan zwierząt jako ważną
„kwestię niehandlową”
Zezwolić na działania handlowe (np.
wprowadzenie zakazu importu) wynikające z
uzasadnionej troski o dobrostan zwierząt
Zezwolić na programy znakowania produktów
żywnościowych określające, czy dany produkt
został wyprodukowany z poszanowaniem dla
dobrostanu zwierząt

28. WNIOSKI
Społeczna troska o dobrostan może mieć
pozytywny wpływ na metody chowu zwierząt
Sieci detaliczne ustanawiają standardy mające
wpływ na dobrostan zwierząt
Zasady rządzące światowym handlem stanowią
poważne zagrożenie dla dobrostanu zwierząt
Producenci żywca powinni w pełni uwzględniać
dobrostan zwierząt