1. 1821- 2021
200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ….
Ένα «παραμύθι» της Σάσας
Καραγιαννίδου – Πέννα, που
αναπτύχθηκε πάνω σε μία ιδέα των
καλών συναδέλφων, Φωτεινής
Παπαχαρισίου και Βάσιας Μαστοράκη.
2. Άνοιξη.
Πλησίαζε η γιορτή της 25ης Μαρτίου.
Ο Γιωργάκης είναι ενθουσιασμένος.
Η δασκάλα στο σχολείο τους είπε, πως φέτος είναι
πολύ σημαντικό με περισσότερη λαμπρότητα να
γιορτάσουνε την Επέτειο της Ελληνικής
Επανάστασης του 1821, γιατί φέτος έχουν περάσει
200 χρόνια ακριβώς. Η Ελλάδα πρέπει να είναι πολύ
περήφανη για τα παιδιά της. Μα και οι Έλληνες είναι
πολύ περήφανοι για τους προγόνους τους. Για όλους
αυτούς που πολέμησαν γενναία, δίνοντας την ζωή
τους.
3. Ας ακούσουμε τι είπε η δασκάλα του Γιωργάκη
https://www.youtube.com/watch?v=7kZze1EFH3E
4. Η δασκάλα ζήτησε από όλα τα παιδιά να ψάξουν να
βρούνε πληροφορίες για την Επέτειο της Ελληνικής
Επανάστασης. Να ρωτήσουν τους γονείς τους, τους
παππούδες τους, πως γιόρταζαν αυτοί σαν παιδιά την
μεγάλη αυτή γιορτή.
5. O Γιωργάκης βάλθηκε να αρχίσει την συλλογή
πληροφοριών. Πρώτους- πρώτους ρώτησε την μαμά
και τον μπαμπά του. Και αυτοί με πολύ χαρά,
περηφάνια και νοσταλγία, του είπαν τα ποιήματα και
τα τραγούδια, που και οι ίδιοι σαν παιδιά λέγανε για
τους ήρωες, τους αγώνες, τις θυσίες των Ελλήνων για
την Λευτεριά.
6. Πω, πω μαμά, αλήθεια; Aπορεί ο Γιωργάκης. Μετά από
τόσα πολλά χρόνια το ίδιο ποίημα λέμε και εμείς στο
σχολείο. Ναι , ναι. Μαμά έλα να το πούμε μαζί.
Της Ελλάδας η σημαία έχει χρώμα γαλανό και στην
μέση χαραγμένο έναν κάτασπρο σταυρό. Κυματίζει
με καμάρι δεν φοβάται τον εχθρό, σαν το κύμα είναι
γαλάζια και λευκή σαν τον αφρό.
7. Και γυρίζοντας προς τον μπαμπά του. Εσύ μπαμπά το
ξέρεις αυτό το ποίημα;
Όχι μόνο το ξέρω, αλλά θα σου πω, ποιο ποίημα είπα
εγώ στο σχολείο και μάλιστα ντυμένος τσολιάς.
Διπλή γιορτή είναι σήμερα, γιορτάζει η εκκλησία.
Μπαμπά περίμενε το ξέρω έλα να το πούμε μαζί.
8. Ο Γιωργάκης με δυνατή φωνή απαγγέλλει τώρα μαζί
με τον μπαμπά.
Διπλή γιορτή είναι σήμερα, γιορτάζει η Εκκλησία
γιατί τον κρίνο ο Γαβριήλ έδωσε στην Μαρία.
Γιορτάζει και η πατρίδα μας μαζί με τα παιδιά της
γιατί ελευθερώθηκε από την πικρή σκλαβιά της.
9. Μα πόσο χαρούμενος είμαι μπαμπά! Θα πω στην
δασκάλα πως αν και πέρασαν τόσα χρόνια, από την
Επανάσταση των Ελλήνων κανένας μέχρι και σήμερα
δεν ξέχασε όλες εκείνες τις ηρωικές πράξεις των
προγόνων μας που μέσα από τα ποιήματα μέχρι και
σήμερα τις θυμόμαστε και κάνει το στήθος μας να
φουσκώνει από περηφάνια που είμαστε Έλληνες.
10. Όμως θα ρωτήσω και τον παππού. Αύριο που θα πάω
στο σπίτι του. Να δούμε τι θα μου πει και αυτός για
την μεγάλη γιορτή της 25ης Μαρτίου του 1821.
11. Την επόμενη μέρα ο Γιωργάκης πήγε στο σπίτι του
παππού. Πόσο ωραία περνούσε κάθε φορά που
επισκέπτονταν τον παππού και την γιαγιά! Και πόσο
του άρεζε να βλέπει παλιές φωτογραφίες και να
ψαχουλεύει στα ωραία μεγάλα κουτιά που είχε ο
παππούς και φύλαγε μέσα τους θησαυρούς του! Ναι,
ναι τους θησαυρούς του, καλά ακούσατε. Ο παππούς
και τι δεν είχε μέσα στα κουτιά. Αποκόμματα από
εφημερίδες παλιές, γράμματα από τους φίλους του
που ζούνε στο εξωτερικό, γραμματόσημα, νομίσματα
και τόσα άλλα.
12. Και ο Γιωργάκης το είπε και το έκανε. Πήγε στο σπίτι
του παππού και με την άδεια πάντα του παππού,
άρχισε πρώτα να ψάχνει τους θησαυρούς του.
Ξαφνικά βάζει τις φωνές.
13. Παππού παππού, κοίτα τι βρήκα! Ένα παλιό τετράδιο.
Για να δω. Μα τι μου θύμισες τώρα. Αυτό δεν είναι απλά
ένα παλιό τετράδιο, είναι πολλά περισσότερα. Είναι
ένας πραγματικός θησαυρός και μπράβο που το
ανακάλυψες. Εσύ δεν ήθελες να μάθεις για το 1821;
Εσύ δεν ήθελες να μάθεις πως γιορτάζαμε την Εθνική
Επέτειο της 25ης Μαρτίου , όταν εγώ ήμουνα παιδί;
14. Θα σου πω αγόρι μου. Δεν διέφερε βέβαια και πολύ με
όλα όσα και εσείς κάνετε σήμερα. Ποιήματα,
τραγούδια, θεατρικά εργάκια, παρελάσεις. Θυμάμαι
που ντυνόμουνα τσολιάς. Που κρατούσα ψηλά την
Ελληνική σημαία και βοηθούσα τον μπαμπά μου να την
βάλει στο μπαλκόνι μας. Όμως τώρα μέσα από αυτό το
τετράδιο, σου δίνεται η ευκαιρία να μάθεις για τον δικό
μου τον παππού, δηλαδή τον προ προπάππο σου παιδί
μου Γιωργάκη.
15. Γιατί αυτό το τετράδιο δεν είναι τίποτα άλλο ,από ένα
ημερολόγιο του δικού μου παππού. Του προ
προπάππου σου όπως σου είπα. Και βέβαια μέσα σε
αυτό θα βρούμε πολύτιμες πληροφορίες.
16. Είναι μια «ανάμνηση», είναι οι σημειώσεις που
κράτησε σε αυτό το τετράδιο ο δικός μου παππούς,
πριν από πάρα πολλά χρόνια. Είναι κάτι σαν ένα
ημερολόγιο που άρχισε να το γράφει ο παππούς παλιά,
πολύ παλιά, τότε που στην Ελλάδα και πάλι οι Έλληνες
με θάρρος και δύναμη ψυχής νίκησαν για άλλη μία
φορά τους Τούρκους και ελευθέρωσαν ένα μεγάλο
κομμάτι της Ελλάδας μας, που ήταν σκλαβωμένο και
στέναζε κάτω από τον Τούρκικο ζυγό.
17. Είναι τόσο παλιό παππού;Τι γράφει ;Τι είναι;
Γράφει και πάλι για έναν πόλεμο. Γράφει για τους
αγώνες των Ελλήνων παλικαριών, για την
γενναιότητά τους, για το πώς ο ίδιος γλίτωσε από
την σφαίρα του εχθρού, που δεν τον λάβωσε ,γιατί
χτύπησε πάνω στην εικόνα της Παναγιάς που ο
παππούς είχε πάντα στην τσέπη του πουκαμίσου
του.
18. Πω, πω, τι λες παππού; Αυτά γράφει;
Aυτά και άλλα πολλά παιδί μου. Μεγάλο παιδί είσαι
ξέρεις να διαβάζεις. Πάρτο λοιπόν, διάβασέ το και πες
όλες τις πληροφορίες στην δασκάλα και στους
συμμαθητές σου. Ένας πόλεμος παιδί μου, μόνο
δυστυχία και συμφορά φέρνει .
20. Πολλούς παιδί μου. Πληγώθηκε βαθιά. Πείνα,
φτώχεια, την κυρίεψαν για πολλά χρόνια. Μα πάντα
κατάφερνε με το θάρρος των παλικαριών της να
βγαίνει νικήτρια με το κεφάλι ψηλά. Το 1821 ήταν
παιδί μου η χρονιά ορόσημο. Η χρονιά που οι Έλληνες
φωνάζοντας Ελευθερία ή Θάνατος, πήραν πίσω την
χαμένη τους ζωή. Η ενότητα, το θάρρος, η εξυπνάδα, ο
ηρωισμός οδήγησαν την Ελλάδα στην Λευτεριά.
21. Από τότε μέχρι και σήμερα 200 χρόνια μετά, αυτός ο
ίδιος ηρωισμός και η περηφάνια που διακατείχε όλα τα
παλικάρια του 1821, έχει περάσει και σε μας. Γιατί
είμαστε Έλληνες και μάθαμε να μην σκύβουμε το
κεφάλι σε κανενός τον ζυγό. Για αυτό μετά από τόσους
πολέμους η Ελλάδα στέκει αγέρωχη, περήφανη, με την
σημαία της ψηλά. Γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
23. Είναι σημαντικό παιδάκι μου να θυμόμαστε και να
διατηρούμε στη μνήμη μας αυτή τη μοναδική στιγμή
της Ιστορίας. Την Επανάσταση του 1821. Για αυτό
λοιπόν, κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου, κάνουμε
παρέλαση, λέμε ποιήματα και τραγουδάμε όμορφα
τραγούδια για να γιορτάσουμε την ελευθερία μας και
να τιμήσουμε τους ήρωες μας.
