narrativa, literatura galega

1. A PROSA ENTRE 1936 E 1976
Os renovadores da prosa: Fole, Blanco
Amor, Cunqueiro e Neira Vilas.

2. A NARRATIVA ENTRE
1936 E 1976
 Narrativa continuadora do Grupo Nós.
 Narrativa fantástica: Álvaro Cunqueiro.
 Narrativa realista:
 Realismo costumista e popular: Ánxel Fole.
 Realismo social: E. Blanco Amor e X. Neira Vilas.
 Nova Narrativa Galega.

3. Narrativa continuadora do
Grupo Nós
 Mesmos temas cá Xeración Nós, p. ex. o mundo
da fidalguía.
 Ramón Otero Pedrayo: Entre a vendima e a
castañeira e O señorito da Reboraina.
 Ricardo Carballo Calero: A xente da Barreira
(1951), primeira novela que se publicou en galego
despois da Guerra Civil.

4. Narrativa fantástica
 Mundo mítico, intemporal, soñado, idealizado.
Álvaro Cunqueiro:
 Mestura o real e o fantástico.
 Crea verosimilitude proporcionando moitas referencias ao mundo real e
coñecido polo lector: datos xeográficos, topónimos e descricións que
constrúen un contexto realista e recoñecible.
 Os personaxes normais conviven cos que proveñen do mundo mítico e
literario.
 Libros narrativos clasificados como novelas, aínda que en realidade están
formados por episodios indepentes que teñen en común algúns personaxes
e o espazo: Merlín e familia, As crónicas do sochantre e Se o vello Sinbad
volvese ás illas.
 Libros de relatos breves protagonizados por personaxes peculiares e
marabillosos do mundo popular galego : Escola de menciñeiros, Xente de
aquí e de acolá e Os outros feirantes.

5. Narrativa realista
Realismo popular e costumista
Ánxel Fole:
 Narrativa centrada na dureza do mundo rural e na súa natureza
agreste.
 Reproduce crenzas e supersticións.
 Recorre á técnica do conto contado a través de abundantes
fórmulas apelativas que nos remiten a esa oralidade.
 Lingua: a propia dos paisanos das zonas da montaña luguesa que
describe, polo que contén dialectalismos e vulgarismos.
 Á lus do candil e Terra brava: libros de relatos situados nas terras
do Caurel e do Incio respectivamente. Relátanse historias de lobos,
aparecidos, premonicións de morte e lendas populares.
 Contos da néboa e Historias que ninguén cre: relatos ambientados
no medio urbano que combinan o humor, o misterio e a fantasía.

6. Narrativa realista
Realismo social
Eduardo Blanco Amor:
 Temas realistas, interese pola infancia e ambientación urbana na cidade
de Auria (= o seu Ourense natal de comezos do século XX).
 A esmorga: publicada en Bos Aires ao non permitirllo aquí a censura
franquista á editorial Galaxia. Esta novela constitúe a declaración xudicial
despois de 24 tráxicas horas de troula dos tres protagonistas: o “Castizo”, o
“Bocas” e o “Milhomes”. Ao principio, a obra foi interpretada como novela
tremendista ou picaresca pero nunha lectura máis profunda albíscanse
dous mundos enfrontados que mesmo falan dous idiomas diferentes: a
Galicia de posguerra, marxinada e alienada, e os poderes públicos
foráneos e opresores.
 Xente ao lonxe: historia dunha familia, das loitas sindicais do proletariado
urbano de comezos do século XX e da evolución persoal dos nenos que se
converten en mozos.

7. Narrativa realista
Realismo social
Xosé Neira Vilas
 Ponte entre a tendencia do realismo social e a
chamada Nova Narrativa Galega.
 Memorias dun neno labrego iniciou o subxénero das
memorias da infancia. Balbino, un rapaz de aldea.
 Cartas a Lelo e Aqueles anos do Moncho:
ambientación rural e protagonismo infantil.
 Historias de emigrantes e Camiño bretemoso:
narracións centradas no mundo da emigración.
 O home de pau: mundo urbano.