Hoe de regering en het volk van Nicaragua,met de succes, van de strijd tegen de armoede een prioriteit maakte sinds ze opnieuw aan de macht kwam in 2007

1. 1
REGERING VAN VERZOENING EN NATIONALE EENHEID
NATIONAAL PLAN VOOR ARMOEDEBESTRIJDING EN
MENSELIJKE ONTWIKKELING 2022-2026
OM NICARAGUA BLIJVEND TE VERANDEREN !!!!
Versie 19 juli 2021
Vertaling van de Spaanstalige brochure
Plan Nacional de Lucha contra la
Pobreza y para el Desarrollo Humano
2022-2026
https://www.el19digital.com/app/webroot/tinymce/source/2021/Julio/27%20Jul/PLAN%20NACIONAL%
20DE%20LUCHA%20CONTRA%20LA%20POBREZA%202022-2026%20(19Jul21).pdf
INDEX VAN DE INHOUD
PRESENTATIE
INLEIDING
HOOFDSTUK I: TUSSEN 1990-2006 ONDERDRUKKEN 3 NEOLIBERALE
REGERINGEN NICARAGUA
HOOFDSTUK II: 2007-2020: VOORUITGANG IN DE STRIJD TEGEN ARMOEDE
EN ONGELIJKHEID - RELEVANTE VERANDERINGEN IN DE PERIODE
HOOFDSTUK III: DE MISLUKTE POGING TOT STAATSGREEP IN 2018, WILLEN
STOPPEN MET DE VEROVERINGEN VAN HET VOLK; SCHADE VEROORZAAKT
DOOR DE STAATSGREEP AAN GEZINNEN, DE STAAT EN GEMEENTEN
HOOFDSTUK IV: HET NATIONAAL PLAN VOOR ARMOEDEBESTRIJDING EN
MENSELIJKE ONTWIKKELING
HOOFDSTUK V: UITVOERING, TOEZICHT EN EVALUATIE
HOOFDSTUK VI: BEGROTINGS- EN FINANCIEEL KADER
PRESENTATIE
Er is vooruitgang in alle sectoren, op alle terreinen en in alle gebieden. En we zullen
Nicaragua blijven veranderen, met de zegevierende hoop op een betere toekomst

2. 2
voor meer gezinnen, gemeenschappen, arbeiders, producenten, ondernemers en
zakenmensen - klein, middelgroot en groot. De kracht, waardigheid, ijver, intelligentie
en creativiteit van het Nicaraguaanse volk zullen de fundamentele pijlers zijn om te
blijven verdergaan op deze paden van sociaal welzijn, van het goede leven en het
algemeen welzijn, in Veiligheid, Vrede en Welzijn!
De inspanningen die tussen 2007 en 2021 zijn geleverd onder leiding van president-
commandant Daniel Ortega Saavedra en de vice-president van de Republiek,
compañera Rosario Murillo Zambrana, hebben geleid tot transcendentale
sociaaleconomische transformaties, die wereldwijd zijn erkend door gespecialiseerde
organisaties, die de goede resultaten van de regering van verzoening en nationale
eenheid certificeren. En dit alles was goed doordacht, goed geanalyseerd, goed
gepland en goed uitgevoerd. Zoals in weinig landen en regeringen het geval is,
garandeert continuïteit in de formulering en uitvoering van beleid, plannen,
strategieën, programma's en projecten de duurzaamheid van de verwezenlijkingen
en van de sociaal-productieve vereisten in het belang van allen. Met de
Sandinistische regering is dit het vierde opeenvolgende Nationale Plan dat wij aan
het Nicaraguaanse volk overhandigen, ons ervan bewust en passend dat het niet
louter een document is, maar het richtinggevende instrument van het openbaar
bestuur, waaruit alle acties voortvloeien die geluk en voldoening brengen. En, boven
alles…
dit plan is een belofte aan het volk, die wij trouw zullen nakomen, zoals in het
verleden. De mensen weten dat het Sandinistisch Front zegt wat het doet en doet
wat het zegt, met de best mogelijke kwaliteit, want dat is wat de Nicaraguaanse
gezinnen verdienen. Deze mensen hebben genoeg geleden onder andere
regeringen. Dit volk heeft genoeg geleden onder de aanval die dit gezegende, nog
vrije en zachte Nicaragua dat wij hebben, wilde vernietigen. Daarom zullen wij ons
blijven richten op de frontale en onwrikbare bestrijding van armoede en ongelijkheid
in al haar verschijningsvormen; op de geleidelijke verbetering van de
omstandigheden en de middelen van bestaan van de Nicaraguaanse gezinnen,
vooral die in situaties van grotere kwetsbaarheid; het onder ogen zien en stoïcijns
verzachten van de gevolgen van de klimaatschommelingen en -veranderingen.
Wij zullen Nicaragua blijven veranderen, ondanks de 4 opeenvolgende schokken die
het land in 2 jaar, 4 maanden en 13 dagen heeft doorgemaakt, tussen 2018-2020:
De mislukte couppoging in 2018; de pandemie van de coronavirusziekte vanaf maart
2020; en de orkanen ETA en IOTA van respectievelijk categorie 4 en 5, beide in
november 2020; die samen over de periode 2018-2023 cumulatieve verliezen
genereren die worden geraamd op 29.543,8 miljoen dollar (2,3 keer het nominale
bbp in 2020). Temidden van een moeilijke mondiale context keren wij terug naar de
weg van de groei om het rechtsherstel en de structurele transformaties te blijven
verdiepen, het concurrentievermogen en productiviteit te verhogen, met meer
creativiteit, innovatie, kennis, technologie en logistieke ontwikkeling. Volgens de
macro-economische ramingen van de Centrale Bank van Nicaragua zullen wij in
2021 de recessie te boven komen en, met Gods hulp, een groei van niet minder dan
3,0% bereiken, die in 2025 zal oplopen tot 4%. Dit is goed nieuws, ondanks de
verschillende crises die de mensheid doormaakt. Wij zullen dit model van geloof,

3. 3
gezin en gemeenschap blijven toepassen, met een verantwoord beheer van de
overheidsfinanciën, bescherming van de sociale investeringen, de
overheidsinvesteringen en de begrotingsinspanning voor armoedebestrijding,
zekerheid voor nationale en buitenlandse investeringen, waarborgen van de
veiligheid van de bevolking, tijdige en solidaire zorg voor de meest kwetsbare
gezinnen; de producenten en consumenten het nodige vertrouwen geven dat wij op
de goede weg verder zullen gaan.
Wij zullen doorgaan met het versterken van de gezondheidszorg en het onderwijs,
het aanleggen van meer wegen en het ontwikkelen van vervoers- en logistieke
netwerken in het hele land, het uitbreiden van de elektriciteitsvoorziening, de
drinkwater- en sanitaire systemen, de toegang tot telecommunicatie, fatsoenlijke
huisvesting en eigendomstitels. De sociale zekerheid, de zorg voor gezinnen,
gehandicapten en ouderen zullen evenveel prioriteit krijgen. Wij zullen de rechten
van werknemers blijven beschermen; er zal meer sport komen, gendergelijkheid,
empowerment van vrouwen en meisjes, en aandacht voor inheemse en Afro-afro-
gemeenschappen. Wij zullen ook de productie versterken, de ontwikkeling van de
agro-industrie aanmoedigen, zorg dragen voor ons natuurlijk en cultureel erfgoed,
een goede ruimtelijke ordening ontwikkelen en zorgen voor ruimte voor creativiteit en
ondernemerschap. Wij blijven de meesters van onze eigen geschiedenis en de
architecten van onze toekomst !!!!.
Voorwaarts Zusters en Broeders, we zullen Nicaragua blijven veranderen! Samen en
verenigd is de toekomst niet langer een verzoeking, bij de gratie van God !!!!.
INLEIDING
De inhoud van het beleid, de strategieën en de transformerende acties die de weg
van de economische groei en de verdediging en het herstel van de rechten van de
Nicaraguaanse gezinnen bekrachtigen, met een vermindering van de armoede en de
ongelijkheid.
Hoofdstuk 1 van het plan beschrijft waar we vandaan komen: Nicaragua, dat tussen
1990 en 2006 onder drie neoliberale regeringen werd onderdrukt.
Hoofdstuk 2 geeft een overzicht van de vooruitgang die is geboekt in de strijd tegen
armoede en ongelijkheid, en schetst de belangrijkste veranderingen die we tussen
2007 en 2020 samen hebben bereikt.
In hoofdstuk 3 worden de verliezen en de schade voor gezinnen en de economie als
gevolg van de mislukte couppoging beschreven en gekwantificeerd.
Hoofdstuk 4 bevat de 12 belangrijkste strategische richtingen om Nicaragua te blijven
veranderen, en de continuïteit van het succesvolle beleid te vezekeren, de
succesvolle programma's en projecten die we hebben ontwikkeld, en door nieuwe
elementen op te nemen om in te spelen op de complexe mondiale en nationale
context, en op de nieuwe uitdagingen die we, als Grote Familie en Samenleving,
geroepen zijn aan te gaan: 1) Macro-economische stabiliteit, behoedzaam beheer
van de overheidsfinanciën en aanhoudende en duurzame economische groei, steeds
inclusief en billijk, ter bevordering van meer werkgelegenheid en fatsoenlijk werk,

4. 4
voor de welvaart van allen; 2) Versterking van de basisvoorwaarden voor
ontwikkeling; 3) Ontwikkeling van menselijk talent, voor nationale ontwikkeling; 4)
Consolidatie van collectieve goederen en diensten, voor sociaal welzijn en een goed
leven; 5) Verdieping van de gendergelijkheid en versterking van de positie van alle
vrouwen en meisjes; 6) Jeugd als spil van de ontwikkeling; 7) meer en beter
produceren op het platteland, ontwikkeling van de agro-industrie en gezonde
consumptie; 8) ontwikkeling van de creatieve, gezins- en ondernemerseconomie, met
de nadruk op associatieve modellen; 9) lokale en internationale handel en markten
nieuw leven inblazen; 10) inclusieve, gezonde, creatieve, veilige, veerkrachtige en
duurzame steden, buurten en regio's; 11) maatregelen om de gevolgen van de
klimaatverandering te verzachten; en 12) de Caribische kust als speciaal gebied voor
menselijke en sociaaleconomische ontwikkeling.
Hoofdstuk 5 bevat maatregelen voor de uitvoering, monitoring en evaluatie van het
plan, met inbegrip van maatregelen ter versterking van goed bestuur.
Hoofdstuk 6 gaat over het budgettaire en financiële kader van het plan;
Hoofdstuk 7 bevat de richtlijnmatrix 2022-2026 met de belangrijkste doelstellingen,
die systematisch zullen worden getoetst om ervoor te zorgen dat ze strikt worden
gehaald.
Tenslotte zijn in de bijlagen de macro-economische statistieken opgenomen die het
plan ondersteunen, alsmede de lijst van de belangrijkste openbare
investeringsprojecten die in deze periode zullen worden uitgevoerd.
HOOFDSTUK I: DE TOEPASSING VAN HET NEOLIBERALE MODEL TUSSEN
1990-2006 MET 3 NEOLIBERALE REGERINGEN ONDERDRUKT NICARAGUA
Het land kan in onze behoeften voorzien, maar niet in hebzucht! Het wilde
kapitalisme", zoals Johannes Paulus II het noemde in hoofdstuk I, nummer 8,
paragraaf 3, van zijn encycliek "Centesimus Annus 3 1 en het neoliberalisme, als
model van instrumentalisering, brengen grote risico's met zich mee die onherstelbaar
leiden tot het uitsterven van soorten, als gevolg van de vernietiging en plundering die
de essentie van het model zelf veroorzaakt, waaronder de toenemende schaarste
van natuurlijke hulpbronnen en voedsel door ontbossing en het verlies van natuurlijke
habitat en biodiversiteit; Lucht-, bodem- en waterverontreiniging, met inbegrip van
lagunes, meren, rivieren en zeeën, en klimaatverandering op zijn ergst: Opwarming
van de aarde. Het bovenstaande is vergelijkbaar met de theorie van Fiedrich (1867)
en Brunhes (1910)
2 over een cultureel model dat de "economie van de verkrachting" wordt genoemd en
dat bestaat uit "een bijzondere wijze van destructieve bezetting van de ruimte door
de menselijke soort, die ertoe neigt er minerale, plantaardige of dierlijke stoffen aan
te onttrekken, zonder enig idee of middel tot teruggave". In dit scenario is de
fundamentele neoliberale hypothese van "onbeperkte en blijvende groei" absoluut
onhaalbaar. Dit zou ervan uitgaan dat de hulpbronnen van de planeet oneindig zijn;
het is juist deze "ontwikkeling" die de planeet in opeenvolgende crises en diepe
wereldwijde chaos doet belanden. Ditzelfde model bevindt zich eveneens in een
diepe crisis, waardoor de rijkdom in een klein aantal handen wordt geconcentreerd

5. 5
en de enorme massa van mensen die zijn uitgesloten van werkgelegenheid,
basisdiensten, gezondheidszorg en onderwijs wordt vermenigvuldigd. Volgens een
artikel van OXFAM International "...hebben volgens gegevens van het tijdschrift
Forbes en de bank Credit Suisse 2.153 mensen nu meer geld dan de 4,6 miljard
armsten in de wereld. Daarentegen is de rijkdom van de rijkste 1% van de wereld
meer dan het dubbele van de gecumuleerde rijkdom van de 6,9 miljard minst
welgestelden, oftewel 92% van de wereldbevolking. "
OPMERKINGEN
1.http://www.vatican.va/content/john-paul-ii/es/encyclicals/documents/hf_jp-
ii_enc_01051991_centesimusannus.html.
2. Martínez Alier, J. (1994). De ecológische economie en het populaire ecologisme. Spanje. ICARIA
Editorial, 2e editie herzien en uitgebreid met 4 hoofdstukken.
3. Uit het artikel: De miljardairs van de wereld bezitten meer dan 60% van de mensheid, waarschuwt
Oxfam. https://www.dw.com/es/los-multimillonarios-del-mundo-poseen-m%C3%A1s-que-el-60-de-la-
humanidad-advierte-oxfam/a-52063283.
3 Deze situatie van ongekende risico's voor de Aarde en de mensheid kan alleen
worden omgekeerd door een diepgaande verandering, waarbij principes en dogma's
als "vrije markt" en "vrije handel" plaats maken voor de democratisering van politieke,
sociale, economische en handelsbetrekkingen, gebaseerd op principes als eerlijke
markt, eerlijke handel, complementariteit, solidariteit en minimale impact op Moeder
Aarde. Zo zal de mensheid het zelfvernietigende gedrag van het neoliberale
kapitalistische model in zijn globaliseringsfase kunnen overwinnen. In Nicaragua
hebben tussen 25 februari 1990 en 9 januari 2007 (16 jaar, 10 maanden en 14
dagen) achtereenvolgens drie liberaal-conservatieve politieke partijen het land
geregeerd, uitgaande van het neoliberalisme als ontwikkelingsmodel, een
onlosmakelijk onderdeel van het mondiale kapitalistische systeem, waarvan de
filosofische wortels te vinden zijn in de Consensus van Washington
4 . Het doel van dit model is de eindeloze accumulatie van materiële rijkdom door
enkelen, ten nadele van de grote meerderheid, met het groeipercentage als
"criterium voor succes", waarbij het economische wordt bevoorrecht boven het
sociale en politieke, en het kortetermijndenken boven de belangen van de
toekomstige generaties. In deze periode vond in Nicaragua dus een neoliberale
escalatie plaats met destructieve gevolgen voor de economie en de bevolking in het
algemeen. Deze regeringen, die het neoliberale model met verve hebben
overgenomen, hebben het land onderdrukt met een extreem energietekort, een
verslechterd wegennet, een parodie op een onderwijsstelsel - schijnbaar autonoom
maar in werkelijkheid geprivatiseerd - en een afbrokkelende infrastructuur; met een
ontmanteling van de capaciteiten van de gezondheidszorg, een tekort aan
drinkwater, een volledig geruïneerd openbaar vervoerspark, met een wildgroei van
menselijke nederzettingen in omstandigheden van extreme armoede, zonder beleid
voor de bouw of verbetering van sociale woningen en met ernstige
eigendomsconflicten; met een klimaat van toenemende onveiligheid onder de
burgers, waar alle openbare ontspanningsruimten worden ingenomen door
delinquenten. Anderzijds zijn het, onder het mom van het verdedigen van de
democratie en de mensenrechten, dezelfde mensen die hebben geprofiteerd van de

6. 6
corruptie die in dit model van privatisering van diensten, bevordering van
consumentisme en vernietiging van het milieu is gestructureerd, die voor de
Verenigde Staten officieuze agenten zijn geworden om de mislukte couppoging van
2018 te organiseren, te financieren, te leiden en/of er actief aan deel te nemen. Er is
dus een totale tegenstrijdigheid tussen dit gepraat over democratie en
mensenrechten, en de acute toestand van extreme armoede en ellende waarin zij
het Nicaraguaanse volk hebben gestort toen zij de macht hadden.
4 Globalisering en de Consensus van Washington : sus influencias sobre la democracia y el desarrollo
en el sur / samengesteld door Gladys Lechini- 1e druk - Buenos Aires : Consejo Latinoamericano de
Ciencias Sociales - CLACSO, 2008. 238 p. ; 23x16 cm. - (Zuid-Zuid-programma)
Hoe kunnen deze mensen het over mensenrechten hebben als zij het
onrechtvaardige en onmenselijke neoliberale model willen bestendigen? Het
antwoord is eenvoudig: hun discours is altijd vals geweest en is dat nog steeds,
aangezien de verdediging van echte democratie - de macht van het volk - en van
mensenrechten niet van belang is voor de politieke rationaliteit van het neoliberale
model. De fundamentele waarden van het neoliberale model zijn: a) hebzucht (in
plaats van vrijgevigheid). b) individualisme (in plaats van algemeen welzijn en sociale
welvaart). c) concurrentievermogen (in plaats van complementariteit). d) accumulatie
(in plaats van rechtvaardige en billijke herverdeling). e) uitsluiting (in plaats van
insluiting). f) elitarisme (in plaats van gelijkheid). Dit model heeft als
rechtvaardigingswaarden doeltreffendheid, doelmatigheid en onvermijdelijkheid; dit
laatste verwijst naar de misleidende bewering dat het neoliberale kapitalistische
model de enige mogelijkheid is voor "vooruitgang en ontwikkeling" en dat geen enkel
ander model levensvatbaar of realistisch is vanwege de menselijke natuur en de
mondiale machtsstructuur; premissen die in de loop van de geschiedenis volstrekt
onjuist zijn gebleken.
Op grond van deze waarden zijn de beginselen van het neoliberalisme gericht op: a)
commodificatie en markten voor alle goederen en diensten; b) de "vrije" markt en
handel, door middel van globalisering, met een overheersende positie van
ondernemingen, transnationals en oligopolies; c) consumentisme en ontwikkeling d)
Privatisering en deregulering om de markten te versterken, ten koste van de rol van
de staat (minimale staat). e) Vernietiging van natuur en milieu, leidend tot de
opwarming van de aarde, de energiecrisis, de financiële crisis en de crisis in de
landbouw- en voedselsector. Het NRHP 2009-2011 wees er ook op dat het
neoliberalisme periodiek inflatoire, krediet- en financiële crises veroorzaakt die de
ongelijkheid blijvend doen toenemen, de concentratie van rijkdom stimuleren, nieuwe
bevolkingsgroepen marginaliseren, de zwakste landen verarmen, tot een grote
verspilling van middelen leiden, de economieën uit evenwicht brengen en uiteindelijk
de productie vertragen en ontmoedigen. Zo heeft de kapitalistische financiële crisis
van 2008, die werd veroorzaakt door de speculatieve hebzucht van Amerikaanse
investeringsbanken, ver buiten hun reële economie en zonder enige regulering,
geleid tot het faillissement van een groot deel van de banknetwerken van de
ontwikkelde landen, waardoor de kredietverlening en de productieve investeringen
zijn gekrompen. In deze crisis was de oplossing van het kapitalistische systeem de

7. 7
redding van de banken door de staat, waarbij middelen van de belastingbetaler
werden overgeheveld naar de failliete banken, waardoor de staatsschuld toenam
(zoals gebeurde met de verhandelbare investeringscertificaten / CENI in Nicaragua,
waardoor de staat fiscale middelen misliep die hadden moeten worden gebruikt voor
overheidsinvesteringen en het welzijn van de bevolking). De omvang van deze crisis
blijkt uit het feit dat meer dan 3,5 biljoen dollar is besteed aan de "redding" van
banken in de VS en Europa, terwijl er tussen 2007 en 2008 in de VS meer dan 6,4
miljoen gedwongen verkopen plaatsvonden, terwijl de werkloosheid in augustus 2008
6,1% bereikte, met in totaal 9,4 miljoen werklozen. Volgens critici van dit model,
onder wie Joseph Stiglitz, winnaar van de Nobelprijs voor economie in 2001 en
voormalig vice-president van de Wereldbank; of critici van liberalisering zoals Noam
Chomsky of Naomi Klein, "is de Consensus van Washington een middel geweest om
de arbeidsmarkten van de arme economieën van de wereld open te stellen voor
uitbuiting door bedrijven uit de eerste wereld. De landen van de eerste wereld leggen
het beleid van de Consensus van Washington op aan de arme economieën via een
reeks supranationale bureaucratische organisaties en door politieke druk en
afpersing. De Consensus van Washington heeft in Latijns-Amerika echter niet tot een
aanzienlijke economische expansie geleid, maar wel tot ernstige politiek-sociaal-
economische crises en een opeenhoping van buitenlandse schulden, waardoor deze
landen verankerd blijven in de onderontwikkelde wereld.
OPMERKINGEN
5 http://es.wikipedia.org/wiki/Consenso_de_Washington.
GEVOLGEN VAN DE TOEPASSING VAN HET NEOLIBERALE MODEL IN
NICARAGUA
Van de verwoestende effecten van de bijna 17 jaar van neoliberale regeringen in
Nicaragua kunnen de volgende worden genoemd
a) BELEID VOOR STRUCTURELE AANPASSING : De regering van Violeta Barrios
de Chamorro voerde een beleid van stabilisatie en structurele aanpassing (PSAE).
Het eerste ESAF had onder meer de inkrimping van de staat tot gevolg, waardoor
183.000 mensen werkloos werden. Volgens ECLAC (2017) is "als gevolg van de
aanzienlijke vermindering van het personeel in dienst van de staat, van de opname in
de beroepsbevolking van ballingen en gedemobiliseerde strijders, en de beperkte
creatie van banen als gevolg van het trage tempo van de economische reactivering,
waarschijnlijk een toename van de informaliteit en de onderbezetting in de economie
gegenereerd. Met andere woorden... er heeft een transformatie van de arbeidsmarkt
plaatsgevonden van een zeer gestructureerde en formele markt (met een
overheersende deelneming van de overheidssector daarin) tot een informele markt.
Voorts geeft ECLAC aan dat de werkgelegenheid bij de overheid tussen 1990 en
2002 met 71,7% is gedaald, hetgeen uiteraard gevolgen heeft gehad voor de
dienstverlening aan de bevolking. Vijfendertig overheidsbedrijven, die 30% van het
BBP genereerden, werden gesloten, geprivatiseerd of teruggegeven aan hun
vroegere eigenaars (die vooraf werden gecompenseerd), en staatsbanken werden
geprivatiseerd, waardoor 5 600 banen verloren gingen. Het voorzag ook in: de
afschaffing van financiering door de Centrale Bank van Nicaragua aan staatsbanken

8. 8
en een beperkt krediet aan de Nationale Investeringsfinanciering (FNI); de verkoop
van 40% van het telecommunicatiebedrijf (TELCOR), en de verkoop, liquidatie of
teruggave van 62 andere staatsbedrijven; inclusief de indiening bij de Nationale
Vergadering van een initiatief om de koolwaterstof- en elektriciteitssectoren te
privatiseren. Het tweede ESAF, dat de lijn van de privatisering volgt, voorzag in de
opsplitsing van de activiteiten van de Nicaraguaanse elektriciteitsmaatschappij
(ENEL), waardoor concessies aan de particuliere sector op het gebied van de
productie en de distributie mogelijk zouden worden. De water- en riooldiensten
werden omgevormd, waardoor INAA als openbare dienst overbleef.
OPMERKINGEN
6 Uit het artikel "Los Programas de Ajuste Estructural: El caso de Nicaragua". Rodríguez Alas. T.E.
Revista de Fomento Social, 57. 2002, 653-681.
https://www.researchgate.net/publication/265143175_Los_Programas_de_Ajuste_Estructural_El_cas
o_de_Nicaragua. 7 Opgehaald van:
https://www.cepal.org/sites/default/files/publication/files/4174/lcmexw2.pdf
Het regelgevend agentschap en ENACAL zijn opgericht (met het oog op
privatisering); en alle tarieven voor openbare diensten moeten worden verhoogd. Het
omvatte ook hervormingen van de sociale zekerheid, rationalisering van de
pensioenen, sluiting van de Nationale Ontwikkelingsbank en verkoop van 80% van
haar activa, en verkoop van 49% van de aandelen van Nicaraguan Investment
Finance.
b) NICARAGUA IN DE SCHADUWEN IN DE STAD EN IN HET LAND :
In 1990 droeg het Sandinistisch Front, ondanks de economische blokkade en de
aanvalsoorlog, aan de regering van Violeta Barrios de Chamorro een
milieuvriendelijk energiematrix over, waarvan de productie voor 80% uit
hernieuwbare bronnen en voor 20% uit aardolie bestond. In 2007 kreeg het
Sandinistisch Front echter de regering te midden van een enorm energietekort dat
opliep tot 100 megawatt/dag, met stroomonderbrekingen tot 12 uur per dag, met
gevolgen voor de economische activiteiten en het leven van alle Nicaraguanen, ten
gevolge van privatiseringen en gebrek aan investeringen in de energiesector, met
een totaal tegenovergestelde energiematrix die voor 80% afhing van olie en voor
20% van alternatieve bronnen.
c) HOOGEDETAILLEERD WEGENNETWERK :
In 2007 was er 2.439 kilometer aan verharde wegen, de meeste meer dan 30 jaar
oud, waarvan slechts 30% in goede staat verkeerde, en slechts 68 gemeenten
konden worden bereikt via wegen met enig wegdek. Tegen 2020 zal het land
afsluiten met een netwerk van 4 538 kilometer wegen in goede staat, waardoor
Nicaragua volgens het Wereld Economisch Forum (WEF) tot de zeven landen met de
beste wegen van Amerika zal behoren, tot de top vijf van Latijns-Amerika en het
Caribisch gebied, en de eerste plaats in Centraal-Amerika zal innemen.
d) PRIVAAT ONDERWIJS EN VERHOGING VAN ANAFABETISME:
In het artikel "La nueva educación nicaragüense: gigantesca e inspiradora tarea",
gepubliceerd op 6 december 2008 , verklaarde de toenmalige minister van

9. 9
Onderwijs, Miguel de Castilla Urbina (RIP): "Het belangrijkste kenmerk, om zo te
zeggen, van het Nicaraguaanse openbare schoolsysteem is dat het geprivatiseerd is
(vóór 2007). Er was een belasting om naar school te komen. U werd belast toen u
zich registreerde... Binnen in de school, was alles verkocht. Het was, laten we
zeggen, een last voor de ouders... De groei van het aantal inschrijvingen bedroeg
ongeveer 40.000 nieuwe studenten per jaar. Maar in 2007 waren er 140.000 nieuwe
studenten. Dat betekent dat er ongeveer 100.000 nieuwe leerlingen zijn bijgekomen
als gevolg van de afschaffing van de privatisering van het openbaar onderwijs.
AANTEKENINGEN 8.
https://rebelion.org/la-nueva-educacion-nicaraguense-gigantesca-e-inspiradora-
tarea/#:~:text=Miguel%20de%20Castilla%3A%20La%20character%C3%ADstica,mes%20a%20mes%
2C%20con%20recibos .
Met andere woorden, onderwijs was een handelsartikel, een business; hoe meer
studenten in het privé-onderwijs, hoe beter. In 2004 heeft de neoliberale regering van
Enrique Bolaños via het ministerie van Financiën en Overheidsschuld (MHCP) zelfs
het programma "Een glas melk" afgeschaft, dat op scholen liep onder leiding van
minister Eduardo Montealegre Rivas en onderminister Juan Sebastián Chamorro
García. Uit de nationale alfabetiseringstelling van oktober 1979 bleek dat 50,35% van
de bevolking ouder dan 10 jaar analfabeet was, en dat kinderen tussen 10 en 14 jaar
een hoge graad van analfabetisme hadden, vooral op het platteland, waarbij het
analfabetisme in sommige gebieden tussen 74% en 80% bereikte. Deze resultaten
zijn duidelijk in tegenspraak met de statistieken van Somocista. In 1990 kwam het
FSLN terug aan de macht met een analfabetismecijfer van 12%, maar de drie
neoliberale regeringen hebben het analfabetisme laten stijgen tot 22% in 2007.
e) VERMINDERING VAN HET SYSTEEM VAN DE VOLKSGEZONDHEID EN
PRIVATISERING VAN DE GEZONDHEID :
Onder neoliberale regeringen was het budget voor drugs minimaal. Patiënten
moesten zelfs alcohol, gaasjes en lakens meenemen. De invoer van
geneesmiddelen was in handen van buitenlandse bedrijven met allerlei privileges, en
zij verboden of belemmerden de productie, invoer en levering van generieke
geneesmiddelen. De ziekenhuisinfrastructuur lag in puin. Laboratoriumtests,
behandelingen en operaties kosten duizenden córdobas, waardoor arme gezinnen
geen toegang hebben tot de dienstverlening.
f) Tekort aan drinkwater in de steden en op het platteland: neoliberale regeringen
hebben in 2007 een groot tekort aan drinkwatervoorzieningen achtergelaten. Het was
ironisch dat in een land waar er zoveel water is, er op veel plaatsen een gebrek aan
water was. De situatie was chaotisch. Meer dan 3,0 miljoen Nicaraguanen wisten niet
wat drinkwater was en waren voor hun watervoorziening aangewezen op vervuilde
bronnen, vijvers en rivieren. Zeventig procent van de plattelandsbevolking ontbrak
aan deze levensnoodzakelijke vloeistof. Problemen met de watervoorziening werden
in verband gebracht met een gebrek aan investeringen en een gebrek aan
elektriciteit.
g) DETERIORATIE VAN HET OPENBAAR VERVOER :

10. 10
De verstikking en ontmanteling van de in de jaren tachtig ontstane
vervoerscoöperaties en het feit dat er geen nieuwe bussen zijn aangeschaft, hebben
ertoe geleid dat het vervoer op nationaal niveau in een rampzalige toestand verkeert.
h) ONVEILIGHEID VAN DE BURGER: Door de hoge werkloosheid en de leegloop
van de jeugd en de openbare ruimte tijdens de neoliberale regeringen, werden de
voorwaarden geschapen voor criminele activiteiten en drugshandel. In het land
waren aanwezig het Golfkartel, de Frank Oviedo-groep, het Guatemalteekse
Lorenzana-kartel, clandestiene synthetische-drugslaboratoria en logistieke en
ondersteunende groepen voor de Colombiaanse kartels. Het aantal moorden is
gestegen van 9,39 per 100.000 inwoners in 2000 tot 13,4 in 2005, en in 2006 was er
in 32 gemeenten in het land geen politie aanwezig.
i) ERNSTIGE CONFLICTEN INZAKE EIGENDOM:
In 17 jaar tijd hebben de neoliberale regeringen slechts 9.729
eigendomsdocumenten overhandigd, meestal aan familieleden en aan degenen die
in de jaren tachtig onteigend werden en sterke banden hadden met de Somoza-
familie. De verstrekking van eigendomsdocumenten aan arme en kwetsbare
gezinnen was nagenoeg onbestaande. Bovendien bevorderden zij een agrarische
contra-hervorming, waarbij kleine landeigenaren en coöperaties in de steek werden
gelaten en verstikt, die gedwongen werden hun eigendommen te verkopen en naar
de steden te trekken, waardoor de gelederen van de werklozen aanzwollen en het
aantal gezinnen in extreme armoede toenam.
j) STIJGING VAN HET HUISVESTINGSTEKORT IN STAD- EN PLATTELAND:
In 2007 heeft de regering een aanzienlijk woningtekort in het hele land vastgesteld.
Het gebrek aan investeringen en stimulansen voor de bouw van sociale woningen
heeft het tekort en de overbevolking doen toenemen
ECONOMISCHE INDICATOREN 1990-2006
Van de relevante aspecten van de economische indicatoren in de periode 1990-2006
kan het volgende worden vermeld
(a) De pieken in de bbp-curve tussen 1990 en 2006 werden beïnvloed door de
externe middelen die het land binnenstroomden door de ondertekening van het
ESAF en het hulpprogramma met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de
Wereldbank, en door de kwijtschelding van de overheidsschuld in het kader van het
initiatief ten behoeve van arme landen met een zware schuldenlast (HIPC-initiatief).
Meer bepaald houdt de groei in 1999 verband met alle externe steunmiddelen die het
land heeft ontvangen voor de orkaan Mitch.
OPMERKINGEN
9 De volledige gegevensverzameling kan worden gedownload van:
https://www.bcn.gob.ni/estadisticas/anuario_estadistico/excel/Principales_Indicadores.xlsx
(b) De bruto internationale reserves (GIR) hebben nooit 1 miljard USD bereikt; en de
GIR zijn niet hoger geweest dan 2 maal de monetaire basis, behalve in 1999 (2,3

11. 11
maal) en 2000 (2,4 maal), beide jaren in verband met de steunmiddelen van de
orkaan Mitch, die in werkelijkheid nooit zijn aangekomen bij degenen die ze nodig
hadden. c) De FOB-invoer ten opzichte van de FOB-export vertoonde in de periode
1990-2006 een gemiddelde variatie van -60%.
TOENAME VAN ALGEMENE ARMOEDE EN EXTREME ARMOEDE
De belangrijkste factoren die hebben bijgedragen tot de toename van de armoede in
Nicaragua tijdens de neoliberale periode houden verband met de sociale kosten van
het structurele aanpassingsbeleid, met de steeds terugkerende economische crises
in de ontwikkelde landen - waarvan de kosten grotendeels worden afgewenteld op de
arme landen - en met de ondoeltreffendheid van het overheidsbeleid tussen 1990 en
2006. De toename van het analfabetisme, het inadequate gebruik en het wanbeheer
van de natuurlijke hulpbronnen, het gebrek aan aangepaste infrastructuur, het
energietekort, de vernietiging van de stelsels voor gezondheidszorg, onderwijs en
drinkwater, de zwakke aanwezigheid van de staat en de tenuitvoerlegging van
volksvijandig overheidsbeleid hebben bijgedragen tot de generatieoverdracht van de
armoede in het land. Bovendien is de concentratie van rijkdom toegenomen,
waardoor de sociale kloof en ongelijkheden zijn toegenomen. In deze context heeft
de economische groei als essentiële ondersteuning van de armoedebestrijding niet
de rol gespeeld die zij hadden aangekondigd:
Ten eerste omdat het overheidsbeleid in Nicaragua niet gericht was op duurzame
groei met sociale verantwoordelijkheid. In plaats daarvan was de groei wisselvallig en
concentreerde de rijkdom zich.
Ten tweede omdat er een oneerlijk handelssysteem werd opgezet, dat leidde tot de
uitbuiting van arbeiders.
Ten derde, omdat het overheidsbeleid, in plaats van het productiesysteem te
bevorderen, een schild heeft gegenereerd voor de fiscale bescherming van de rijken,
ten nadele van het sociale welzijn. Bovendien hebben het lage niveau van de
verworven technologie en de lage rendementen een inefficiënt en duur
productiesysteem doen ontstaan.
Ten vierde is de beperkte infrastructuur voor vervoer, scholen, ziekenhuizen en
andere basisdiensten een ernstige hinderpaal geworden voor armoedebestrijding.
In veel gemeenschappen hebben de afstanden die moeten worden afgelegd om
toegang te krijgen tot een gezondheidscentrum of een school, geleid tot een situatie
van marginalisatie die het sterftecijfer en het analfabetisme in het land heeft doen
toenemen.
Uit de resultaten bleek dat de kwaliteit, de intensiteit en de continuïteit van het
overheidsbeleid dat door neoliberale regeringen werd gevoerd, niet doeltreffend
waren. Oppervlakkigheid, beperkte toewijzing van middelen en versnippering van de
weinige sociale programma's waren steeds terugkerende kenmerken van dit beleid.
In dit verband is volgens de Living Standards Measurement Surveys (LSMS) de
totale armoede tussen 2001 en 2005 toegenomen van 45,8% tot 48,3% en de
extreme armoede van 15,1% tot 17,2%, hetgeen sterke twijfels doet rijzen omtrent de

12. 12
doeltreffendheid van de plannen, het beleid en het gebruik van externe
samenwerking van neoliberale regeringen. De armoede is het meest uitgesproken op
het platteland en aan de Caraïbische kust, ondanks het economisch potentieel van
deze regio. Bovendien stond Nicaragua in de top 25% van landen in de wereld met
de grootste inkomens- en consumptie-verschillen. Op nationaal niveau bleek uit het
MNAV 2005 dat de rijkste 20% van de bevolking 53,6% van het totale inkomen van
het land bezat en de armste 20% slechts 4,4%; en aan de consumptiezijde waren de
rijkste 20% goed voor 47,2% van de totale consumptie, terwijl de armste 20% slechts
6,2% vergaarde.
HOOFDSTUK II: VOORUITGANG IN DE STRIJD TEGEN ARMOEDE EN
ONGELIJKHEID, EN RELEVANTE TRANSFORMATIES IN DE PERIODE 2007-
2020
EEN NIEUW ONTWIKKELINGSMODEL BOUWEN
De mislukking van het neoliberale model in Nicaragua maakte het voor de mensen
van essentieel belang om het model te veranderen, door de christelijke waarden te
herstellen, een geweten te creëren, rechten te herstellen en hun capaciteiten te
versterken; met inclusie en sociale, gender- en generatiegelijkheid; met de nadruk op
de strijd tegen armoede in harmonie met Moeder Aarde; de verdediging van
onafhankelijkheid, soevereiniteit en nationale identiteit; de bevordering van
solidariteit en complementariteit, eigen inbreng, afstemming en harmonisatie van
externe samenwerking op de prioriteiten van een soeverein land; en die de volkeren
meer besluitvormingsbevoegdheid geven, waardoor zij de bouwers en
hoofdrolspelers van hun eigen toekomst en van een menselijker leven kunnen
worden. Aldus is Nicaragua vanaf 10 januari 2007 begonnen aan een weg van
verzoening, wederopbouw, groei en transformatie, waarbij de politieke, economische,
sociale en institutionele ramp die het land had geërfd, geleidelijk en gestaag
ongedaan werd gemaakt. Er heeft niet alleen een regeringswisseling
plaatsgevonden, maar ook een verandering van prioriteiten en machtsverhoudingen
in de politiek en het overheidsbeleid, waarbij een integraal model wordt opgebouwd
dat armoede en ongelijkheid terugdringt, met de mens, het gezin en de
gemeenschap in het middelpunt. Dit model is ten uitvoer gelegd door middel van een
reeks instrumenten: Het nationale plan/programma voor menselijke ontwikkeling, met
zijn nationale beleidslijnen en strategieën, het economisch en financieel programma,
de algemene begroting van de republiek, het begrotingskader voor de middellange
termijn, de plannen en verbintenissen inzake goed bestuur en het programma voor
overheidsinvesteringen. Dit inclusieve model, gebaseerd op een consensus met alle
sectoren, organisaties en sociaal-producerende bewegingen van het land, is gericht
op het overleven en de ontwikkeling van Nicaraguaanse gezinnen, door middel van
structurele transformaties die uitsluiting overwinnen en het menselijk
ontwikkelingspotentieel van de armen ontsluiten. Gezien het succes ervan en om het
democratisch proces in het land te versterken, heeft de Nationale Vergadering dan
ook besloten dit model te institutionaliseren en het op te nemen in het hoogste
rechtsorgaan van de natie: de Politieke Grondwet van de Republiek; in de artikelen
98 en 101. Dankzij de gezamenlijke inspanningen van de regering, de lokale
besturen, de arbeiders, de ondernemers, de producenten, de leraren, de boeren, de

13. 13
jongeren, de vrouwen, de studenten en de sociale bewegingen hebben wij in het land
grote veranderingen tot stand kunnen brengen.
LEIDENDE BEGINSELEN VAN HET ONTWIKKELINGSMODEL
Bij de tenuitvoerlegging van dit model van een hoofdrolspeler, een georganiseerde
en doeltreffende burgerparticipatie zijn de volgende beginselen in praktijk gebracht,
die als leidraad dienen voor alle beleidsmaatregelen, economische en
sociaalproductieve strategieën, en voor het overheidsbeheer
Verzoening en nationale eenheid voor ontwikkeling en armoedebestrijding, in
veiligheid en vrede Respect, coëxistentie en politieke, sociale en economische
samenhang zijn fundamentele grondslagen voor de ontwikkeling van het land en de
bestrijding van armoede. In die zin hebben de acties van de regering een groter
effect naarmate de inspanningen van iedereen op alle gebieden worden
gecombineerd. Daarnaast is het waarborgen van veiligheid en vrede in het land een
primaire doelstelling, zodat Nicaraguaanse gezinnen al hun economische, sociale,
culturele en recreatieve activiteiten in harmonie kunnen ontplooien. De regering
neemt in al haar beleid de beginselen op van de verdediging van de natuur en het
milieu, als de spil van de strijd tegen de armoede, de bevordering van het behoud
van het natuurlijk erfgoed, de eerbiediging van de voorouderlijke rechten van de
inheemse volkeren en etnische gemeenschappen, de ontwikkeling van nieuwe
vormen van milieurechtvaardigheid en de relatie van de mens met zijn leefomgeving.
Dit ontwikkelingsmodel maakt de uitvoering mogelijk van een geïntegreerd,
geïnformeerd en participatief milieubeheer, waardoor de kwetsbaarheid voor
klimaatschommelingen en -veranderingen zoveel mogelijk wordt verminderd; het
bevordert het geïntegreerd beheer van stroomgebieden, grootschalige herbebossing,
het behoud van beschermde gebieden, de bescherming van de biodiversiteit en de
vermindering van milieuvervuiling; het beperkt de schade die door
natuurverschijnselen en rampen wordt aangericht. Ook wordt, in een duidelijke
verandering van visie ten opzichte van neoliberale regeringen, waterbeheer
beschouwd als een mensenrecht, dat derhalve niet kan worden geprivatiseerd.
3) ONZE ONAFHANKELIJKHEID EN SOEVEREINITEIT BEVESTIGEN EN ONZE
NATIONALE IDENTITEIT VERSTERKEN
Nicaragua is een soeverein, onafhankelijk en zelfbeschikkend land, met de vaste
overtuiging dat broederschap, solidariteit en steun tussen alle volkeren van de wereld
onontbeerlijke elementen voor ontwikkeling zijn. Identiteit is een fundamenteel
element van nationale soevereiniteit en een sleutelfactor in elk proces van integrale
ontwikkeling. Een volk met een identiteit is een volk dat zijn rechten en
verworvenheden kan verdedigen. Om deze reden wordt de trots op onze inheemse
en etnische wortels op alle gebieden bevorderd, waarbij het multi-etnische en
multiculturele karakter van Nicaragua wordt bevestigd. Evenzo wordt de historische
herinnering bevorderd, waarbij onze Helden, Martelaren en Heldinnen worden
geëerd, binnen een kader van eenheid met onze broeders en zusters in Midden-
Amerika, het Caribisch gebied en Latijns-Amerika, ongeacht hun ras, godsdienst,
cultuur, taal, sociale klasse, sympathie of partijgezindheid. Op het gebied van de
bevordering en bescherming van onze cultuur waardeert de regering diversiteit in al

14. 14
haar uitingsvormen: taalkundig, religieus, folkloristisch en idiosyncratisch, als een
positieve bevestiging van onze Nicaraguaanse trots en waardigheid, en van ons
soevereine bewustzijn van burgerschap.
4) VOEDSELZEKERHEID EN - SOEVEREINITEIT
In Nicaragua worden honger en ondervoeding in verband gebracht met extreme
armoede als gevolg van voedseltekort, hoewel gebrekkige voeding ook verschillende
lagen en groepen van de bevolking treft. Daarom bevordert en voert de regering
sinds 2007 acties om te zorgen voor voldoende, stabiele, gezonde en tijdige
voedselproductie en -consumptie met verantwoorde en eerlijke handel voor
producenten en consumenten, zodat het land voedselzekerheid kan bereiken. De
regering bevordert ook de voedselsoevereiniteit, die wordt gezien als het vermogen
om de bevolking te voeden met eigen interne inspanningen van het land, met
inbegrip van solidaire steun van zusterlanden; zij zorgt voor de ontwikkeling van haar
eigen productie-, opslag- en distributiecapaciteit tegen eerlijke prijzen. Het gaat ook
om het garanderen van het recht op grond en het gebruik daarvan door nationale
producentenfamilies, de toegang tot oppervlaktewater voor irrigatie, het verminderen
van de kwetsbaarheid van de productie voor klimatologische verschijnselen, het
versterken van de billijkheid bij de verdeling en de doeltreffendheid van de nationale
levensmiddelenindustrie die hoofdzakelijk op nationale grondstoffen is gebaseerd.
Wat de irrigatie van de landbouwsector betreft, die het mogelijk maakt de productie
het gehele jaar door op te voeren, zullen in het kader van het Nationaal
Waterhuishoudingsplan irrigatieprojecten worden uitgewerkt waarbij gebruik zal
worden gemaakt van het Nicaragua-meer, aangezien de San Juan-rivier, vóór de
delta, een gemiddeld debiet van 1.250 mts3 /sec heeft, waardoor het mogelijk is
tussen 300 en 600.000 hectare per jaar te irrigeren.
GENDERGELIJKHEID EN DE RECHTEN VAN VROUWEN, KINDEREN EN
JONGEREN
De armoede in Nicaragua is geworteld in de groepen die gedurende 17 jaar van
neoliberale regeringen zwaar zijn uitgesloten en wier meest elementaire
mensenrechten zijn geschonden: vrouwen, kinderen en jongeren. Met het oog op
gendergelijkheid bevordert de regering de participatie van vrouwen in het algemeen,
als houders van mensenrechten, aanjagers van verandering en generatoren van
ontwikkeling. Dit houdt in dat de reële en daadwerkelijke deelneming van vrouwen
als rechtstreekse protagonisten moet worden gewaarborgd, hetgeen een
transformatie van de verhoudingen en de levensstijlen impliceert, met aanmoediging
en bevordering van waarden die de rechten van alle vrouwen verdedigen.
Daarom is het van het grootste belang de participatie van vrouwen aan te moedigen
en te bevorderen en hun leiderschap zichtbaar te maken in alle politieke,
economische en sociale ontwikkelingsprocessen van het land, op alle niveaus en op
alle terreinen van het leven. Daardoor staat het land in 2020 op de vijfde plaats van
de genderkloofindex van het Economisch Wereldforum, veel hoger dan de 90e plaats
van het land in 2007. Wat de rechten van kinderen en jongeren betreft, verdedigt de
regering het leven, het samenleven in gezin en gemeenschap, gratis onderwijs en
gezondheid, voeding, huisvesting, sport, vrije tijd, professionalisering, cultuur,

15. 15
waardigheid, respect en vrijheid, aangezien zij deze rechten heeft vastgelegd in de
Politieke Grondwet van Nicaragua, in artikel 71, betreffende de geldigheid van het
Verdrag inzake de Rechten van het Kind; en in de artikelen. 35, 40, 76 en 84
betreffende de bijzondere bescherming van kinderen en adolescenten. Daarnaast
regelt wet 287, de wet inzake kinderjaren en adolescentie, de alomvattende
bescherming van kinderen en adolescenten.
In Nicaragua wordt de jeugd beschouwd als de bevolking tussen 18 en 30 jaar,
waarvan de rechten zijn vastgelegd in de Politieke Grondwet van de Republiek en in
Wet 392 "Wet ter bevordering van de integrale ontwikkeling van de jeugd". Volgens
de "Diagnose van de arbeidssector in Nicaragua; naar een strategie voor de
transformatie van werk en economie", uitgevoerd door de Wereldbank op verzoek
van de regering van Nicaragua, van 7 juni 2019: "vertegenwoordigt de bevolking
tussen 15 en 30 jaar 27% van de totale bevolking, 43% van de bevolking in de
werkende leeftijd (PAE: 15-64 jaar), en 58,6% van de beroepsbevolking", waardoor
het een belangrijk bevolkingssegment is voor de nationale ontwikkeling. Daarom
krijgen jongeren steeds meer kansen en worden zij aangemoedigd om daadwerkelijk
deel te nemen aan het proces van economische, sociale, politieke en culturele
transformatie van het land.
De ontwikkeling van het potentieel van de burgerparticipatie in de gebieden kan
alleen samen met de plaatselijke overheden gebeuren, voor zover gezamenlijk wordt
vastgesteld aan welke behoeften, eisen en medeverantwoordelijkheden kan worden
voldaan wanneer buurten en gemeenschappen worden georganiseerd en elkaar
aanvullen. In die zin verschaft het beleid ter versterking van de gemeenten de nodige
instrumenten om de duurzaamheid van de plaatselijke ontwikkeling, het behoud en
de doeltreffendheid van de nationale en plaatselijke overheidsinvesteringen en de
vergroting van de capaciteit om de sociaal-economische problemen van de
gemeenschap op te lossen, te bevorderen. De regering werkt aan het beëindigen
van de discriminatie, uitsluiting en marginalisering die Nicaraguaanse gezinnen
verhinderen hun politieke, sociale, economische en culturele rechten volledig en
universeel uit te oefenen, zoals toegang tot krediet, gezondheidszorg, onderwijs,
sociale bescherming, culturele ontwikkeling en kunstzinnige expressie, en toegang
tot werkgelegenheid.
8. INTEGRALE ONTWIKKELING VAN DE CARIBISCHE KUST.
De regering bevordert de diversiteit en de culturele identiteit van het Caribisch gebied
en moedigt een duurzaam economisch, cultureel en ecologisch traject aan,
gekoppeld aan gemeenschappen die zich steeds meer bewust zijn van hun
collectieve rechten. Het ondersteunt ook autonome institutionaliteit, waarbij
zelfbestuur wordt opgevat als het vermogen om regionale zeggenschap over
overheidsinstellingen te creëren. De regering bevordert en verdedigt de wettigheid en
de rechtszekerheid van het gemeenschapsbezit om de regionale autonomie en het
leven van de inwoners van de gemeenschappen te versterken, dat moet worden
geconsolideerd op basis van de politieke, economische en sociale transformaties van
het land. Evenzo harmoniseert de aanwezigheid van de centrale regering via haar
instellingen de sectorale leiding van de ministeries met de territoriale aanpak,

16. 16
hetgeen bijdraagt tot een grotere doeltreffendheid van het nationale en regionale
overheidsbeleid, teneinde de menselijke ontwikkeling in al haar dimensies te
bevorderen. Het regionale productiemodel is gebaseerd op het garanderen van een
regeling van soevereiniteit in de voedselproductie voor de bevolking en in de
productie van initiatieven voor de export, op basis van een duurzaam gebruik van de
natuurlijke hulpbronnen.
9. RESPECTVOLLE BETREKKINGEN MET ALLE VOLKEREN, UNIE VAN
MIDDEN-AMERIKA, LATIJNS-AMERIKA EN HET CARIBISCH GEBIED, EN
DEMOCRATISERING VAN DE INTERNATIONALE ORDE
Het buitenlands beleid van het land is gebaseerd op de grondwettelijke opdracht om
respectvolle betrekkingen met de gehele internationale gemeenschap te bevorderen,
zoals vastgelegd in artikel 9 van de grondbeginselen van onze Politieke Grondwet:
"Nicaragua verdedigt vastberaden de eenheid van Midden-Amerika, steunt en
moedigt alle inspanningen aan om te komen tot politieke en economische integratie
en samenwerking in Midden-Amerika, alsmede inspanningen om vrede in de regio tot
stand te brengen... Nicaragua streeft naar de eenheid van de volkeren van Latijns-
Amerika en het Caribisch gebied, geïnspireerd door de eenheidsidealen van Bolivar
en Sandino. Bijgevolg zal zij met de landen van Midden- en Latijns-Amerika
deelnemen aan de oprichting of verkiezing van de organen die voor deze doeleinden
noodzakelijk zijn. Nicaragua gelooft vast in het zelfbeschikkingsrecht van naties en
verdedigt de eenheid van de volkeren van de wereld, in het bijzonder van de Latijns-
Amerikaanse en Caribische Unie. De Midden-Amerikaanse Unie is een fundamentele
pijler waarop het internationale beleid van Nicaragua is gebaseerd. Daarom is de
versterking en uitdieping van het Centraal-Amerikaans Integratiestelsel (SICA) een
van de centrale doelstellingen van ons internationaal optreden. Nicaragua steunt
actief de agenda inzake : Douane-unie; regionale veiligheid, bestrijding van de
drugshandel en de internationale criminaliteit; uitroeiing van geweld, corruptie,
terrorisme en wapenhandel; bevordering van duurzame ontwikkeling en
milieubescherming; regionaal systeem van welvaart en economische en sociale
rechtvaardigheid voor de volkeren; de regio als economisch blok versterken om toe
te treden tot de internationale economie; en het zelfbeschikkingsrecht van Centraal-
Amerika in zijn externe betrekkingen bevestigen en consolideren; in die zin is de Golf
van Fonseca ingesteld als een zone van vrede, duurzame ontwikkeling en
duurzaamheid, zoals vermeld in de "Verklaring van Managua", die op 4 oktober 2007
is ondertekend. De Bolivariaanse Alliantie voor de Volkeren van Ons Amerika (ALBA)
en de Overeenkomst inzake de handel tussen de volkeren (PTA) vormen een
geavanceerde en billijke ruimte voor regionale interactie, die banden van diepe
solidariteit tussen de volkeren van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied tot stand
heeft gebracht. Het project voor integratie en ontwikkeling van Meso-Amerika, dat is
voortgekomen uit de wil van de presidenten van Midden-Amerika en Mexico om de
politieke, economische en sociale samenwerking tussen de Meso-Amerikaanse
volkeren te bevorderen en de deelname van nieuwe leden uit Latijns-Amerika en het
Caribisch gebied aan te moedigen, is een stap in de richting van nauwere
betrekkingen tussen de volkeren van het Zuiden.

17. 17
Als niet-gebonden land blijft Nicaragua zich inzetten voor het bevorderen en
consolideren van een visie die onafhankelijk is van die van de rijke landen in de
wereld. In die zin is de Zuid-Zuid-samenwerking een uiting van solidariteit en
complementariteit tussen ontwikkelingslanden, die de uitwisseling van mogelijkheden
en capaciteiten mogelijk maakt. Als lidstaat van het VN-stelsel pleit Nicaragua voor
een eerlijker en democratischer multilateraal stelsel, waarin de verschillende organen
werkelijk de realiteit en de belangen van de landen van de wereld weerspiegelen en
niet die van een kleine groep landen. Zij ijvert ook voor de democratisering van de
internationale orde binnen de Verenigde Naties en de multilaterale financiële
organisaties, en dringt erop aan dat de internationale gemeenschap dringende
problemen met een hoge prioriteit oplost, zoals de pandemie van het coronavirus, de
klimaatverandering, het zeerecht, het ruimterecht, chronische conflicten zoals Israël-
Palestina, Kasjmir, alsook de acute conflicten in Congo en Darfur. Evenzo is de
regering tegen de militarisering van conflicten, militaire bezettingen en eenzijdige
onrechtvaardige en willekeurige sancties door rijke landen, ten nadele van de
internationale instellingen en het internationale recht. De regering zal altijd de
vreedzame oplossing van tegenstellingen, geschillen en conflicten steunen.
10. DE REGERING ZAL EXTERNE SAMENWERKING ALTIJD STEUNEN MET
NATIONAAL LEIDERSCHAP EN SOEVEREINITEIT.
De stemmen van protest uit de landen van het Zuiden waren van invloed op de
Millenniumtop in 2000, georganiseerd door de VN, waar eindelijk werd erkend dat,
ondanks de grote bedragen en middelen die werden aangewend in naam van de
armoedebestrijding, de armoede in de wereld niet alleen bleef bestaan, maar zelfs
toenam. Net zoals de regering in Nicaragua hard heeft gewerkt om de
millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling (MDG's) te verwezenlijken, streeft zij ook
naar de verwezenlijking van de 2030-agenda/duurzame ontwikkelingsdoelstellingen
(SDG's), waarbij het minimumkader wordt vastgesteld van vraagstukken en
indicatoren die dringend moeten worden aangepakt om aanvaardbare
ontwikkelingsniveaus te bereiken, in de hoop dat de landen die het meest
verantwoordelijk zijn voor de aantasting van het milieu, zullen investeren in de landen
van het Zuiden, die niet alleen het kwetsbaarst zijn en het zwaarst worden getroffen
door de klimaatverandering, maar ook het meest bijdragen tot het evenwicht van het
mondiale ecosysteem. De gezondheids-, economische, energie-, voedsel- en
milieucrises waarmee de wereld thans wordt geconfronteerd, nopen echter tot een
grondige herziening van de prognoses voor de verwezenlijking van de agenda voor
2030, terwijl de ontwikkelde landen solidair en onvoorwaardelijk meer officiële
ontwikkelingshulp aan de ontwikkelingslanden toekennen.
REGERING VAN VERZOENING EN NATIONALE EENHEID
Nicaragua zal blijven pleiten voor en zijn best doen om de rol van de landen van het
Zuiden bij de vaststelling van samenwerkingskaders te verdiepen, met name om te
zorgen voor een voorspelbare samenwerking die niet verandert naar gelang van de
politieke schommelingen in het Noorden en die het nationale leiderschap en de
ontwikkelingsfilosofie eerbiedigt.

18. 18
BELANGRIJKSTE VERWEZENLIJKINGEN VAN DE SANDINISTISCHE REGERING
IN DE STRIJD TEGEN DE ARMOEDE
In Nicaragua is onder de Sandinistische regering de totale armoede aanzienlijk
teruggedrongen van 48,3% in 2005 tot 24,9% in 2016, en de extreme armoede van
17,2% tot 6,9% in dezelfde periode, dankzij alle uitgevoerde sociaal-productieve
programma's, die gepaard gingen met veiligheid, vrede, macro-economische
stabiliteit, en nationale en buitenlandse investeringen.
UNIVERSELE TOEGANG TOT ONDERWIJS
Eind 2006 vertoonde het onderwijs in Nicaragua een achterstand in termen van
dekking en kwaliteit, die werd gekenmerkt door een beperkt en onvolledig
dienstenaanbod, een lage begrotingstoewijzing, een gebrek aan samenhang tussen
onderwijsprogramma's, een beperkte institutionele capaciteit en een ontoereikend en
verslechterd netwerk van onderwijsinfrastructuur. Geconfronteerd met deze situatie
verklaarde commandant Daniel Ortega Saavedra tijdens de inwijdingsceremonie van
de president van de republiek op 10 januari 2007 op Plaza La Fe: "Nicaragua kan
niet vrij zijn met werklozen, met mensen die in armoede leven. Nicaragua kan niet vrij
zijn met ongeletterde mannen en vrouwen. Nicaragua kan niet vrij zijn met duizenden
kinderen die niet naar school kunnen. De uitdagingen waarvoor wij staan, zijn dan
ook immens. In overeenstemming met dit overheidsbeleid was een van de eerste
maatregelen van de Sandinistische regering dan ook het HERSTEL VAN HET
RECHT OP VRIJ PUBLIEK ONDERWIJS VOOR IEDEREEN, OP ALLE NIVEAUS;
het verbod in alle openbare scholen van het land om schoolgeld, maandelijkse
bijdragen, schoolmateriaal en andere benodigdheden in rekening te brengen;
officieel gemaakt bij ministeriële overeenkomst nr. 017-2007, waarin de autonomie
van scholen wordt herroepen en zonder enig rechtsgevolg wordt gelaten. De
regering is zich ervan bewust dat onderwijs een van de essentiële factoren is voor
het bereiken van betere niveaus van sociaal welzijn en economische groei, en
handhaaft sinds 2007 de begrotingstoewijzing voor onderwijs als een belangrijk
onderdeel van het sociale-investeringsbeleid van de begroting van de Republiek.
In dit verband is volgens de gegevens van het Ministerie van Financiën en
Overheidsschuld (MHCP) de begrotingstoewijzing voor INVESTERING IN
ONDERWIJS gestegen van 4.409 C$. 8 miljoen dollar in 2006 tot 21 191,9 miljoen
dollar in 2020 (+381%); en de specifieke toewijzing aan het ministerie van Onderwijs
(MINED) steeg van 2 908,2 miljoen dollar in 2006 tot 16 206,4 miljoen dollar in 2020
(+457%); 2017, 2018, 2019 en 2020 waren de jaren met de hoogste toewijzingen,
ondanks de brute gevolgen van de mislukte couppoging. Dit is in overeenstemming
met de stelling van Nobelprijswinnaars T. W. Schultz en Gary Becker, die weerklank
vindt in een analyse van de Wereldbank (2016)10 , dat: "In het algemeen kan een
extra jaar scholing het inkomen met 10% per jaar doen stijgen. Dit is over het
algemeen hoger dan alle andere beleggingen die een individu kan doen:
schatkistpapier (1,4%), schatkistobligaties (5,3%), spaarrekeningen (4,7%),
huisvesting (3,8%), fysieke activa (7,4%). Een andere studie van de Wereldbank, in
opdracht van de regering, getiteld "Diagnosis of the labour sector in Nicaragua;
towards a strategy for the transformation of work and the economy (2019)", stelt:

19. 19
"Nicaraguanen hebben hogere onderwijsniveaus bereikt, zowel in de steden als op
het platteland; ook jongeren hebben hogere onderwijsniveaus.
Reeds 40% van de jonge volwassenen verklaart secundair of hoger onderwijs te
hebben voltooid. Jongvolwassenen, vooral in de leeftijdsgroep van 15-29 jaar, doen
het beter op school. In 2010 ging 7% van de jongeren helemaal niet naar school, een
cijfer dat in 2018 bijna gehalveerd is tot 4%; het aantal jongeren dat secundair
onderwijs heeft voltooid, is gestegen van 15% tot 21%, terwijl het aantal jongeren dat
tertiair onderwijs voltooit, is gestegen van 13% tot 19%. Dankzij de wijziging van het
onderwijsbeleid is er vooruitgang geboekt op de volgende gebieden: De inschrijving
van kinderen, jongeren, adolescenten en volwassenen in het onderwijs, in de
verschillende modaliteiten, is gestegen van 1 672 000 studenten11 in 2006 tot 1 800
293 in 2020 (+7,7%), ondanks het dalende geboortecijfer van het land. In 2020
bedroeg het slagingspercentage in het lager en middelbaar onderwijs 90,9% (+79,4%
ten opzichte van 2006). In 2007 noteerde de Sandinistische regering de vernieling
van 27 000 klaslokalen.
Zo werden in het kader van de VERDIEPING VAN KLASSEN EN
SCHOOLOMGEVING tegen 2020 35.393 scholen gebouwd, hersteld of uitgebreid,
voor een jaarlijks gemiddelde van 10. Ontleend aan:
https://blogs.worldbank.org/es/voices/por-que-la-educacion-es-importante-para-
eldesarrollo-economico 11 Volgens de Informe de Gobierno 2006.
2.528 scholen, een cijfer dat diametraal hoger ligt dan dat van de neoliberale
regeringen, die in 2005 slechts 640 klaslokalen telden12 .
Het aantal leerkrachten bedroeg in 2006 49.771 (de overgrote meerderheid stond
niet op de fiscale loonlijst, vanwege de autonomie van de scholen), een toename met
14.688 nieuwe posten (+29,5%); daarnaast werd al het onderwijzend personeel dat
niet op de fiscale loonlijst stond, in dienst genomen. Er is vooruitgang geboekt in 512
openbare scholen met INTERNET TOEGANG en 790 mobiele digitale klaslokalen
om het leren te verbeteren.
Het onderwijs in de eigen taal wordt bevorderd vanaf de eerste klas van de lagere
school in alle openbare scholen van het land. Volgens een artikel dat begin 2013
werd gepubliceerd , zei de toenmalige minister van Financiën en Openbare
Kredieten, Eduardo Montealegre, toen hem gevraagd werd naar het gebrek aan
middelen in de algemene begroting van de Republiek voor het "Glas melk"-
programma, dat het einde betekende van het programma dat in het hele land slechts
350.000 kinderen bediende:
"Als ze niet in de begroting staan, kan het niet gedaan worden..." Dit weerspiegelt
het belang dat het neoliberalisme hecht aan schoolvoeding, waarbij voorbij wordt
gegaan aan de voordelen ervan voor de voeding, de duurzaamheid, het behoud, de
bevordering en de versterking van de sociale capaciteiten van kinderen. Integendeel,
door de
INTEGRAAL SCHOOLVOEDINGSPROGRAMMA /
SCHOOLDINNERPROGRAMMA, sinds 2007 heeft de regering 845.992 leerlingen
bediend [meer dan een verdubbeling van het aantal bedeelde kinderen]; en tegen

20. 20
2020 heeft zij 1,2 miljoen leerlingen bereikt in kleuterscholen, reguliere basisscholen,
middelbare scholen en plattelandsscholen; reguliere middelbare scholen en
plattelandsscholen; speciaal onderwijs; zij heeft dubbele rantsoenen uitgedeeld in 31
gemeenten in de droge zone van het land en in 15 door orkanen getroffen
gemeenten (verdrievoudiging van de aandacht). Er zij ook op gewezen dat de
voedingskwaliteit van Merienda veel beter is dan die van Vaso de Leche.
Tussen 2007 en 2020 zijn 5 760 560 SCHOOLPAKKETTEN uitgedeeld aan
leerlingen in het kleuter-, basis-, speciaal en afstandsonderwijs en in het secundair
onderwijs op het platteland. Nog vóór de overwinning van de Sandinistische
Volksrevolutie in 1979 had een werkgroep van het FSLN een voorbereidend
alfabetiseringsproject opgesteld, dat als uitgangspunt diende voor wat de grote
nationale alfabetiseringskruistocht "Helden en Martelaren voor de Bevrijding van
Nicaragua" (CNA) zou worden. Onmiddellijk na de triomf van de revolutie (15 dagen
later) benoemde de regering van nationale wederopbouw de jezuïet Fernando
Cardenal tot coördinator van de CNA, en alle plannings- en
organisatiewerkzaamheden kregen vorm met de lancering van het
Volksbevrijdingsleger (EPA) op het Plaza de la Revolución op de 12e Volgens het
Informe Anual de Gobierno 2005 (Jaarverslag van de regering 2005)
OPMERKINGEN
13 Opgehaald van: https://www.laprensa.com.ni/2004/02/04/nacionales/934514-fin-del-vaso-de-leche
De taak was Herculean: het nationale analfabetisme bedroeg 50,35%, maar met de
deelname van 95.582 toegewijde en ondersteunende studenten, leraren,
gezondheidswerkers, pedagogische adviseurs, chauffeurs, kantoorpersoneel en
huisvrouwen, is de prestatie om 406.056 Nicaraguanen te leren lezen en schrijven (in
overeenstemming met het mandaat van commandant Carlos Fonseca Amador... "en
hen ook te leren lezen") mogelijk was, waardoor het analfabetisme tot 12,96% werd
teruggebracht. De CNA in het Spaans eindigde officieel op 23 augustus 1980 en op
30 september van hetzelfde jaar begon de alfabetisering in het Engels, Miskito en
Sumo, waarbij 16.500 Nicaraguanen aan de Caribische kust van het land leerden
lezen en schrijven. De alfabetisering werd tot 1990 voortgezet door het vice-
ministerie van Volwassenenonderwijs. Bron: MINÉ. Vervolgens, tussen 1990 en
2006, hebben de regeringen van Violeta Barrios de Chamorro, Arnoldo Alemán en
Enrique Bolaños het percentage analfabeten opnieuw doen stijgen, tot 20,5% in
2001 en tot 22,0% aan het einde van het mandaat van Enrique Bolaños, volgens de
resultaten van de enquêtes over de meting van de levensstandaard (EMNV)
In 2007 is de regering begonnen met het terugdringen van het analfabetisme, dat
momenteel tussen 4,0% en 6,0% ligt. Alleen al in 2020 zijn 98 274 jongeren en
volwassenen opgenomen in alfabetiseringsprogramma's voor jongeren en
volwassenen en in programma's voor basisonderwijs. Op het gebied van technisch
en technologisch onderwijs heeft Nicaragua grote vooruitgang geboekt door gratis
onderwijs van goede kwaliteit te garanderen, de mogelijkheden uit te breiden tot
plattelands- en peri-urbane gebieden via het Nationaal Programma voor Technisch
Onderwijs op het Platteland (PNTEC), gemeentelijke bedrijfsscholen, korte en
virtuele cursussen, en verbindingen en allianties met lokale agenten, de productieve

21. 21
sector en overheidsinstellingen. Door de leerplanwijziging, die het mogelijk heeft
gemaakt het onderwijsaanbod aan te passen aan de vraag van de grondgebieden en
de productiesector, is het aanbod van 41 technische loopbanen in 2016 gestegen tot
62 loopbanen in 2020. Het samenwerkingsverband met de Nationale Raad van
Universiteiten garandeert jonge gediplomeerden van 7 technische loopbanen door
middel van een validatieproces een continuïteit in het onderwijs op universitair niveau
op het gebied van: boekhouding, administratie, landbouw en veeteelt, industrieel
onderhoud, architectonische vormgeving, programmering en bank- en
financiënwezen. Bovendien wordt het programma voor de opleiding van leraren ten
uitvoer gelegd door de oprichting van het Nationaal Centrum voor de opleiding van
leraren en instructeurs in het technisch onderwijs, de verbetering en het herstel van
de uitrusting en de infrastructuur van de beroepsopleidingscentra. Zo waren in 2020
302 821 studenten ingeschreven op de verschillende niveaus van technisch
onderwijs en technische opleidingen, allen met een beurs.
Wat het universitair onderwijs betreft, garandeert de regering 6 % van de algemene
begroting van de Republiek, overeenkomstig het mandaat van artikel 125 van de
Politieke Grondwet van Nicaragua. In 2011 waren er 103.690 studenten
ingeschreven aan de universiteiten die samen de Nationale Raad van Universiteiten
(CNU) vormen. In 2021 zullen dat er 171.600 zijn (55,09% vrouwen), die allemaal
een beurs hebben. De CNU-universiteiten hebben 10 centrale campussen en 31
regionale campussen in het hele land, waardoor zij studenten kunnen bedienen in de
153 gemeenten van de politiek-administratieve afdeling van Nicaragua. Wat het
onderwijsaanbod betreft, worden 538 graden aangeboden, waarvan 217
postgraduaat. Wat het behoud van studenten betreft, bedraagt het gemiddelde over
de laatste 8 jaar 85,44%, met 90,56% sinds 2019, behalve in 2018 met 69,40%, dat
werd getroffen door de mislukte couppoging. Een vernieuwend initiatief in het hoger
onderwijs is het programma Universiteit op het Platteland (UNICAM), dat ten doel
heeft jongeren in plattelandsgemeenschappen te helpen. In 2020 telde dit
programma ongeveer 1.400 ingeschreven studenten, wat oploopt tot 5.600 in 2021
(60% vrouwen), met 32 loopbanen in 34 gemeenten in 14 departementen en de 2
autonome regio's van de Caraïbische kust van Nicaragua. De universiteiten die aan
het programma deelnemen zijn Universidad Nacional Autónoma de Nicaragua-León
(UNAN-León), Universidad Nacional Autónoma de Nicaragua-Managua (UNAN-
Managua), Universidad Nacional de Ingeniería (UNI), Universidad Nacional Agraria
(UNA), Universidad de las Regiones Autónomas de la Costa Caribe Nicaragüense
(URACCAN) en Universidad Internacional Antonio de Valdivieso (UNIAV). Verwacht
wordt dat binnen tien jaar 40.000 studenten zullen zijn ingeschreven. Wat gelijke
kansen voor alle jongeren in het land betreft, zijn er twee universiteiten voor
inheemse en afro-afro-studenten aan de Caraïbische kust en in het departement Rio
San Juan: de Universiteit van de Autonome Regio's van de Caraïbische Kust van
Nicaragua (URACCAN) en de Indiaanse en Caraïbische Universiteit van Blufields
(BICU), met een inschrijving van 11 246 studenten in 2020 (54,07% vrouwen).
UNIVERSELE EN VRIJE TOEGANG TOT DE GEZONDHEIDSZORG
Sinds 2007 is een van de eerste acties van de Sandinistische regering de HERSTEL
VAN HET RECHT OP GEZONDHEID, voor iedereen, in alle gezondheidseenheden,

22. 22
in alle zorgmodaliteiten, met vrije toegang, kwaliteit en warme zorg. De gratis zorg
omvat ook laboratorium- en hoogtechnologische tests, die later werden uitgebreid tot
geneesmiddelen, hetgeen internationaal is erkend. Dit werd ondersteund door een
verhoging van de begrotingstoewijzing voor gezondheid, als belangrijk onderdeel van
het SOCIAAL INVESTERINGS beleid van de algemene begroting van de Republiek.
Volgens de gegevens van het ministerie van Financiën en Overheidskredieten
(MHCP) is de toewijzing aan het ministerie van Volksgezondheid (MINSA) gestegen
van 3 088,3 miljoen dollar in 2006 tot 17 803,9 miljoen dollar in 2020 (+476%),
waarbij 2017, 2018, 2019 en 2020 de jaren met de hoogste toewijzingen waren,
ondanks de sterke negatieve gevolgen van de mislukte couppoging voor de nationale
economie. In overeenstemming met het bovenstaande heeft de regering tussen 2007
en 2020 het MODEL VOOR GEZONDHEID EN GEMEENSCHAP (MOSAFC)
verdiept, door op harmonieuze wijze een gezondheidsstelsel te ontwikkelen waarin
gezinnen en individuen centraal staan, met een sterke nadruk op het monitoren en
evalueren van factoren die van invloed kunnen zijn op de gezondheid, het versterken
van het netwerk en de infrastructuur van diensten, en het richten van de
inspanningen op bevordering, preventie, onderwijs, zorg en rehabilitatie van de
bevolking.
De invoering van het MOSAFC heeft een verandering in de gezondheidscultuur
teweeggebracht, waarbij een globale, interinstitutionele en intersectorale aanpak
wordt toegepast, met een hoofdrol voor de burger georganiseerd in de kabinetten
Gezin, Gemeenschap en Leven, waarbij zorg wordt gegarandeerd vanaf het begin
van het leven, de kindertijd, de adolescentie en de volwassenheid; gezinnen worden
actieve subjecten in de sociale constructie van hun eigen gezondheid. Zij heeft ook
de steun gewaarborgd voor gezondheidsdiensten in het kader van de sociale
vlaggenschip-programma's AMOR PARA LOS MÁS CHIQUIT@S, TODOS CON
VOZ en OPERACIÓN MILAGRO, die zorgen voor veranderingen in de gezondheid,
het welzijn en het geluk van de Nicaraguanen.
In dit verband hebben de volgende gezondheidsindicatoren in de periode 2007-2020
een aanzienlijke positieve verandering te zien gegeven: een van de prioritaire
verbintenissen van goed bestuur is het leven van kinderen in hun eerste levensjaren
te vrijwaren, en er is vooruitgang geboekt bij het VERMINDEREN VAN HET BIJ
KINDEREN STERFTECIJFER door middel van pre- en postnatale zorgprogramma's,
toezicht op en bevordering van groei en ontwikkeling (VPCD), en
vaccinatiecampagnes. In 2006 bedroeg het IMR14 29 doden per 1 000
levendgeborenen15 en in 2020 zal het 12,9 doden per 1 000 levendgeborenen zijn (-
55,5%). Een andere belangrijke verbintenis van goed bestuur is het waarborgen van
de bescherming van het menselijk leven, in het bijzonder dat van moeders, door
belangrijke resultaten te boeken bij het VERMINDEREN VAN HET NATIONAAL
STERFTECIJFER BIJ MOEDERS. Volgens gegevens in het "Maternal Health Profile
MDG5 Nicaragua" van de Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie (PAHO) is de
moedersterfte gestegen van 73,3 sterfgevallen per 100.000 geregistreerde
levendgeborenen (RLB) in 2000 tot 121 in 2006. Pas in 2007 begon het land een
gestage daling van de MMR tot 78,2 sterfgevallen per 100.000 levendgeborenen,
vervolgens tot 60,5 in 2009, en tegen 2020 bedraagt het 36 sterfgevallen per
100.000 levendgeborenen (-70,2% ten opzichte van 2006), een aanzienlijk resultaat

23. 23
in verhouding tot de 1.533.877 geboorten die voor de periode 2007-2020 worden
verwacht.
In 2005 telde Nicaragua 1.092 gezondheidscentra, waarvan de meeste in
deplorabele omstandigheden verkeerden. Tussen 2007 en 2020 is het erin geslaagd
het grootste netwerk van volksgezondheidsinfrastructuur in Centraal-Amerika op te
bouwen, met de bouw van 19 nieuwe ziekenhuizen en de rehabilitatie van 46, alsook
de bouw van 14 IHT's:
Zuigelingensterftecijfer. 15 NVR: Geregistreerde levendgeborenen.
De rehabilitatie van 1.259 medische posten, 192 gezondheidscentra en 178
kraamafdelingen (3 keer meer dan in 2006). Daarnaast is het gezondheidsstelsel
versterkt met 66 mobiele klinieken, die in 2020 1.890.944 consultaties hebben
verricht.
Het gezondheidsstelsel beschikt nu over een MOLECULAIR BIOLOGISCH
LABORATORIUM, dat op verschillende ziekten kan testen, waaronder COVID19. Het
is het op één na meest geavanceerde in de regio en wordt door de WHO erkend als
zijnde van bio-veiligheidsniveau 3. De productiefaciliteit voor geneesmiddelen heeft
de capaciteit om 12 miljoen griepvaccins per jaar te produceren.
In 2006 werden in de gezondheidssector 6.630.741 GRATIS MEDISCHE
CONSULTATEN verstrekt. Alleen al in het eerste jaar van de Sandinistische regering
(2007) verdubbelde het aantal consulten tot 13.370.625 op het eerste niveau van
zorg (gezondheidsposten en mobiele klinieken). De verbetering zette door en
bereikte een totaal van 28.428.364 raadplegingen in 2020 (+329% in vergelijking met
2006), waarvan 86,3% werd verstrekt door het MNSA (24.542.585) en 13,7% door
het INSS (3.885.779). Bovendien werden in 2009 24 255 860 gratis recepten
verstrekt en in 2020 44 593 214 (+84%).
TOENAME VAN HET AANTAL WERKNEMERS IN DE GEZONDHEIDSSECTOR. In
2006 waren er 22.083 gezondheidswerkers en in 2020 zullen dat er 36.649 zijn,
verdeeld over artsen, verpleegkundigen en technici (+66%). In 2006 waren er alleen
al 2.715 artsen, eind 2020 zullen dat er 6.045 zijn (+123%). In 2006 werden in de
gezondheidszorg 111.194 chirurgische ingrepen uitgevoerd, een cijfer dat tegen
2020 naar verwachting zal stijgen tot 400.270 (+260%). In 2007, met de zeer lage
geïnstalleerde capaciteit, werden slechts 10.797.313 GESPECIALISEERDE
ONDERZOEKEN uitgevoerd; in 2020 zullen dat er 29.420.221 zijn (+172%). Met
VACCINATIEDAGEN werden in 2007 3.594.268 doses vaccins toegediend; in 2019
werden 4.460.337 doses toegediend (+24%) en in 2020 werden 5.813.256 doses
toegediend (61,7% meer dan in 2007), waarvan 1.840.566 doses tijdens de Citizen
Power Health Days.
Via het "OPERACIÓN MILAGRO PROGRAMMA" zijn tussen 2011 en 2020 in totaal
260 937 oogheelkundige operaties uitgevoerd, voornamelijk ten behoeve van
mensen met een laag inkomen in het hele land. Het "ALLES MET STEM"-
PROGRAMMA, voor de zorg voor mensen met een handicap, is in februari 2010 van
start gegaan toen president-commandant Daniel Ortega Cuba om solidariteitssteun
vroeg om een diagnose van de situatie in deze sector te kunnen stellen. Het resultaat

24. 24
was de identificatie van 126 316 mensen met verschillende soorten handicaps en de
verstrekking van in totaal 358 370 uitgebreide zorgdiensten voor ouderen en mensen
met een handicap tegen 2020. Tegen 2020 is kwaliteitsvolle zorg gegarandeerd voor
5.078 - gemiddeld per jaar - bedreigde of in de steek gelaten bejaarden, met
medische bijstand en recreatieve activiteiten in de verschillende seniorenclubs van
het land.
Met het CHILDREN'S LOVE PROGRAMME zijn tussen 2011 - toen het programma
van start ging - en 2020 1 456 637 eerste huisbezoeken gebracht aan kinderen vanaf
de intra-uteriene fase. Tegen 2020 zijn de cognitieve, motorische en psychosociale
vaardigheden en bekwaamheden van 14 370 kinderen jonger dan 6 jaar versterkt en
verbeterd in 265 in het hele land opgerichte CDI's, die zorgen voor alomvattende
zorg op het gebied van vroeg onderwijs, gezondheid, voeding, bescherming,
waarden, liefde en zorg.
HUURZEKERHEID
Tussen 2007 en 2020 heeft deze regering van het volk bijgedragen aan de
regulering, stabiliteit en rechtszekerheid van eigendom in Nicaragua, met de uitgifte
van 427.434 eigendomsdocumenten, verdeeld in 254.818 titels in stedelijke gebieden
en 172.616 titels op het platteland, ten gunste van 235.089 vrouwen en 192.345
mannen, van wie de meesten arm en producent zijn. Daarnaast werden 30.491
beschrijvende notulen of gewone eigendomstitels afgegeven als voorbereidende stap
voor de afgifte van grondtitels. Evenzo werden 23 inheemse gebieden aan de
Caribische kust van Nicaragua afgebakend en getiteld, met een oppervlakte van
meer dan 37,8 duizend vierkante kilometer, hetgeen meer dan 31% van het nationale
grondgebied vertegenwoordigt, 55% van het grondgebied van de Caribische kust en
overeenkomt met 1,8 maal de oppervlakte van de Republiek El Salvador. In deze
gebieden wonen 314 gemeenschappen die bestaan uit meer dan 35.000 gezinnen
(meer dan 200.000 mensen).
UITBREIDING EN VERBETERING VAN DE WEGINFRASTRUCTUUR De gebieden
waar de wegeninfrastructuur is ontwikkeld, zijn logistieke corridors geworden die de
productie-, distributie- en afzetprocessen versnellen, bijdragen tot de ontwikkeling
van alle takken van de nationale economie en de armoedebestrijding aanzienlijk
beïnvloeden. Sinds 2007 heeft de Sandinistische regering de strategie ontwikkeld om
wegen en vervoersdiensten binnen het bereik van alle Nicaraguanen te brengen,
door het wegennet te verbeteren en uit te breiden, met de nadruk op de onderlinge
verbinding van productieve gebieden, in harmonie met het milieu. Dit heeft het
mogelijk gemaakt de dekking van de sociale basisdiensten (onderwijs,
gezondheidszorg, enz.), de vrijetijdsbesteding van de bevolking (toerisme, sport,
cultuur, enz.), de economische groei van het land en de integratie en verbinding van
het gehele nationale grondgebied te vergroten. Dit heeft aanzienlijke voordelen
opgeleverd voor de Nicaraguaanse bevolking. In 2006 telde het nationale wegennet
2.044 km verharde wegen, waarvan de meeste in slechte staat verkeerden en vele
meer dan 30 jaar oud waren. Tussen 2007 en 2020 werden 3.794,02 km snelwegen
en wegen aangelegd en hersteld, waaronder 1.967,84 km nieuwe snelwegen en
verharde wegen. 84 km nieuwe verharde wegen (asfalt, verhard en hydraulisch

25. 25
beton), de verbetering van 856,39 km verharde wegen en de verbetering van 969,79
km onverharde wegen, en het onderhoud van 16.709,3 km wegen die niet door
FOMAV worden onderhouden. Er is 12.044,54 strekkende meter nieuwe of herstelde
bruggen gebouwd en 34.271,84 strekkende meter kleine afwateringswerken.
ENERGIE EN ONTWIKKELING VAN KOOLWATERSTOFFEN Sinds 2007 werkt de
regering aan een oplossing voor de ernstige energiecrisis waarmee het land te
kampen heeft en waarbij stroomonderbrekingen tot 12 uur per dag de ontwikkeling
van het land belemmeren, waarvan vooral de armen het slachtoffer zijn. Bijna 80%
van de elektriciteitsproductie was afhankelijk van oliederivaten, en de dekking en de
kwaliteit van de elektriciteitsdienst was dramatisch gebrekkig.
EEN EINDE AAN DE STROOMONDERBREKINGEN.
In 2007 is, met de steun van de zusterrepublieken Venezuela en Cuba, in het kader
van de Bolivariaanse Alliantie voor de Volkeren van Ons Amerika (ALBA), de
nominale capaciteit van de elektriciteitsproductie met 61,12 MW verhoogd met de
elektriciteitscentrales van Hugo Chávez (op diesel), die in februari 2007 operationeel
zijn geworden, waardoor een einde is gekomen aan de donkere periode van
stroomonderbrekingen. In 2008 en 2009 is nog eens 183,77 MW aan het systeem
toegevoegd met de Che Guevara-centrales (op oliebasis); en in 2009 is 40,0 MW van
de met particulier kapitaal gebouwde Amayo-windkrachtcentrales in het systeem
gekomen, de eerste centrales die in het land windenergie produceren. In het kader
van deze nationale inspanning is tussen 2007 en 2009 284,89 MW toegevoegd aan
het nationale interconnectiesysteem (SIN), wat heeft bijgedragen tot de oplossing
van de energiecrisis.
MEER ELEKTRICITEITSDEKKING: de nationale elektriciteitsdekkings index is
gestegen van 54,0% in 2006 tot 98,5% in 2020 (+44,5 procentpunten), wat betekent
dat in 2006 slechts de helft van de bevolking (vooral in de steden) "een kabel in zicht
had, omdat er geen elektriciteit was". Als gevolg van deze belangrijke prestatie zullen
tegen eind 2020 ongeveer 6,4 miljoen Nicaraguanen toegang hebben tot veilige en
betrouwbare elektriciteit, door de uitvoering van 8.985 elektrificatieprojecten in de
steden en op het platteland en de normalisering van elektriciteitsnetwerken op
plaatsen waar de elektriciteitsdiensten ontoereikend waren, waardoor 652.764
huishoudens van elektriciteit zullen worden voorzien. Tussen 2007 en 2020 is het
nationale transmissiesysteem (SNT) versterkt, met de aanleg van 1 157,5 kilometer
nieuwe transmissielijnen.
Een van de prioritaire doelstellingen van het energiebeleid van het land is de
TRANSFORMATIE EN DIVERSIFICATIE VAN DE PRODUCTIEMATRIX VAN
ELEKTRICITEIT, die sinds 2007 een dynamische factor is geworden in de nationale
economie. In die zin is de elektriciteitsproductie met de installatie van nieuwe
elektriciteitscentrales gestegen van 26,0% met hernieuwbare bronnen in 2006 tot
75,94% in 2020, inclusief invoer (+49,94 procentpunten). Voorts zal dit proces zich
naar verwachting voortzetten met de uitvoering van het INDICATIEVE PLAN VOOR
DE UITBREIDING VAN DE STROOMGEBRUIK 2019-2033, dat voorziet in de
toevoeging van ongeveer 944 MW aan installaties voor de opwekking van
hernieuwbare energie, om aan de groei van de vraag te voldoen, en dat als volgt is

26. 26
verdeeld: 436 MW met waterkrachtprojecten, 207 MW met windprojecten, 162 MW
met zonne-energieprojecten, 85 MW met geothermische projecten en 54 MW met
biomassa. Samen met de 300 MW die door efficiëntere thermische centrales wordt
opgewekt, zal dit op middellange termijn 1 244 MW toevoegen aan het nationale
interconnectiesysteem (NIS), terwijl ook de buitenbedrijfstelling van 276 MW minder
efficiënte opwekking is gepland. De diversificatie van de elektriciteitsopwekkings -
matrix door het gebruik van hernieuwbare bronnen heeft bijgedragen tot de
besparing van 38 miljoen vaten aardoliederivaten in de periode 2007-2020, en heeft
het mogelijk gemaakt de Nicaraguaanse bevolking op een betrouwbare en schone
manier van elektriciteit te voorzien. De GEINSTALLEERDE CAPACITEIT van de
elektriciteitsopwekking is tussen 2007 en 2020 verdubbeld, van 768,0 MW tot
1.619,7 MW. Tussen 2015 en 2019 zijn de waterkrachtcentrales van Midden-Amerika
(50 MW) en Carlos Fonseca (50 MW) gerehabiliteerd en gemoderniseerd, waardoor
100 MW waterkracht kan worden opgewekt en de nuttige levensduur met meer dan
25 jaar wordt verlengd. Tussen 2012 en 2017 is het project "Geïntegreerd beheer
van het bekken van de meren van Apanás en Asturias" uitgevoerd om het
watervolume van het meer van Apanás te garanderen, door middel van behoud,
herbebossing en bescherming van de biodiversiteit van het bekken. In dit kader werd
in 2018 het mechanisme voor compensatie van milieudiensten (Compensation for
Environmental Services - MCSA) ten uitvoer gelegd om de ontbossing in de
stroomgebieden van beide meren geleidelijk terug te draaien, met de deelname van
eigenaars van particuliere wildreservaten (Private Wildlife Reserves - PWR's) en
producenten die milieuherstelsystemen (Environmental Restoration Systems -
ERS's) ten uitvoer leggen. Tegen eind 2020 zullen 3.166,68 manzana's zijn
beschermd en herbebost, wat neerkomt op het opvangen van 70.247 ton CO2, het
voorkomen van erosie van 47.593 ton grond en het verhogen van het infiltratiedebiet
in Apanás met 40.958.941 kubieke meter.
ENERGIE-EFFICIËNTIE :
Tussen 2013 en 2020 werden 148 564 kwiklampen in de openbare verlichting
vervangen door natriumdamplampen en leds, waardoor 33 425 blokken in wijken,
wegen, lanen en recreatiecentra in het hele land werden verlicht. Bovendien werden
in de residentiële sector 2.174.030 gloeilampen vervangen door compacte
fluorescentielampen (spaarlampen). Tussen 2016 en 2017 werden in de
overheidssector 50 000 magnetische fluorescentielampen vervangen door
elektronische ledlampen. Tussen 2018-2020 werden 2 349 efficiënte
airconditioningunits geïnstalleerd in openbare instellingen en de productieve sector,
in 2019 werden 3 efficiënte waterverwarmingssystemen geïnstalleerd in ziekenhuizen
in Managua en Masaya, en tussen 2012-2020 werden 3 936 fotovoltaïsche
zonnepanelen geïnstalleerd. Het project EL SUPREMO SUEÑO DE BOLÍVAR heeft
in de periode 2017-2020 de opslagcapaciteit van het land vergroot met 1,1 miljoen
vaten benzine, diesel en LPG. Tegen eind 2020 zal het land beschikken over een
opslagcapaciteit voor koolwaterstoffen van 3.440.910 vaten.

27. 27
BETERE DEKKING, KWALITEIT EN CONTINUÏTEIT VAN DE
DRINKWATERVOORZIENING EN DE SANITAIRE VOORZIENINGEN
De regering beschouwt de toegang tot drinkwater en sanitaire voorzieningen als een
fundamenteel mensenrecht, dat voor alle Nicaraguaanse gezinnen moet worden
hersteld, zonder enige uitsluiting.
IN STEDELIJKE GEBIEDEN Tussen 2007 en 2020 is 734,1 miljoen USD
geïnvesteerd in projecten om de dekking van water en sanitaire voorzieningen uit te
breiden en de kwaliteit van de dienstverlening in stedelijke gebieden te verbeteren.
Door deze investeringen is de drinkwaterdekking in stedelijke gebieden gestegen van
65,0% begin 2007 tot 91,5% in 2020 (+26,5 procentpunten), en de sanitaire dekking
van 33,0% tot 54,0% in dezelfde periode (+21,0 procentpunten), waarbij 1.390.267
Nicaraguanen van drinkwater en 1.208.080 van sanitaire voorzieningen worden
voorzien. Bovendien werd de toegang tot drinkwater en sanitaire voorzieningen
verbeterd door het herstel, de verbetering en het onderhoud van netwerken, wat
resulteerde in 545.731 verbeterde drinkwateraansluitingen en 357.808 verbeterde
sanitaire aansluitingen, ten behoeve van meer dan 2,9 miljoen mensen. De
belangrijkste projecten die in deze periode zijn uitgevoerd zijn: Verbetering van
drinkwatersystemen en/of aanleg van rioleringssystemen in 19 steden: Masaya,
Nandaime, Rivas, Santo Tomás, Acoyapa, Nueva Guinea, El Rama, La Esperanza,
Bilwi, Bluefields, Jalapa, Condega, Malpaisillo, Chinandega, Chichigalpa, San Carlos,
Cárdenas, La Trinidad en Managua. Uitbreiding van het drinkwaternet en bouw van
het rioleringsnet en de waterzuiveringsinstallatie in de stad Juigalpa. Verbetering van
drinkwatersystemen en/of aanleg van sanitaire rioleringssystemen in 8 peri-urbane
steden: Altagracia, Moyogalpa, Tola, San Juan del Sur, Catarina, Niquinohomo, San
Juan de Oriente en Managua. Verbetering van de drinkwatersystemen en/of aanleg
van sanitaire rioolstelsels in 2 steden: San José de Cusmapa en Totogalpa.
Drinkwatervoorziening en afvalwaterzuivering in de stad Boaco. Verbetering en
uitbreiding van de drinkwater- en rioleringsstelsels in de steden van Granada.
Programma voor milieusanering van het meer en de stad Managua. Verbetering van
de micro- en macrometingscapaciteit van drinkwatersystemen in het hele land.
Installatie en vervanging van drinkwatermeters op nationaal niveau. Verbetering van
de Regionale Centra voor Onmiddellijke Aandacht in de departementen.
IN LANDELIJKE GEBIEDEN De drinkwaterdekking is gestegen van slechts 26,7% in
2007 tot 55,4% in 2020, waardoor 433 869 huishoudens er toegang toe krijgen. Op
het gebied van sanitaire voorzieningen is de dekking gestegen van 36,1% in 2007 tot
50,9% in 2020, waarbij 398 619 huishoudens worden bediend, met een investering
van 80,1 miljoen USD, in de volgende programma's en projecten Programma voor
water- en sanitaire infrastructuur in plattelandsgemeenschappen in het hele land.
Uitbreiding van de duurzame watervoorziening en sanitaire voorzieningen op het
platteland in de RACCS. Uitbreiding van de dekking van duurzame watervoorziening
en sanitaire voorzieningen op het platteland in de RACCN. Uitbreiding van de
duurzame watervoorziening en sanitaire voorzieningen op het platteland in de regio's
Stille Oceaan, Midden en Noord. Herstel van het drinkwatersysteem in het stedelijk
gebied, aanleg van de gemeentelijke riolering in het stedelijk gebied en water- en

28. 28
rioleringswerkzaamheden in de scholen van El Tuma - La Dalia. Aanleg van een
rioleringssysteem voor flatgebouwen in El Cuá en verbetering van het drinkwaternet.
Uitbreiding van de dekking van duurzame water- en rioleringsdiensten op het
platteland in Alto Wangki en Bocay. Sectorprogramma voor duurzame
watervoorziening en sanitaire voorzieningen op het platteland. Programma voor
infrastructuur en sociale steun aan de Noord-Caribische kust. Bovendien werden de
volgende resultaten bereikt: 22.203 gezinnen werden opgeleid in
gemeenschapshygiëne. Op nationaal niveau werden 3.127 water- en sanitaire
comités (CAPS) opgeleid, waarvan bijna de helft (49,2%) in de duurzame categorie
(A en B). 96,6% van de gemeentelijke water-, sanitaire- en hygiëne-eenheden
(MWU/UMASH) in 149 gemeenten zijn duurzaam. Vooruitgang bij de gunning van
nieuwe sociale infrastructuurwerken en drinkwatersystemen met het "Programma
voor duurzame watervoorziening en sanitaire voorzieningen op het platteland", en de
"Steun voor infrastructuur en samenleving in het noordelijke deel van de Caribische
kust", die in 2021 van start zal gaan. Vooruitgang bij het opzetten van het
"Investment Resource Management and Financing Programme 2022-2030", voor de
uitvoering van 692 nieuwe projecten op het gebied van water, sanitaire
voorzieningen en hygiëne, ten behoeve van 539 021 watergebruikers en 534 811
gebruikers van sanitaire voorzieningen in de gemeenschappen van de Caribische
kust, Opper-Wangky-Bocay, Centraal- en Stille Oceaanregio's van het land. In 2020
heeft de Nationale Assemblee haar goedkeuring gehecht aan de hervorming van wet
620, de algemene wet op de nationale wateren, ter versterking van het institutionele
juridische kader voor het beheer, het behoud, de ontwikkeling, het gebruik, de
duurzame en billijke exploitatie en het behoud in kwantiteit en kwaliteit van alle
bestaande watervoorraden in het land, alsmede de regulering, het toezicht en de
normalisatie van de drinkwater- en sanitaire sector van het land. Bovendien heeft de
Nationale Waterautoriteit (ANA) door fusie het Nicaraguaanse Instituut voor
Aquaducten en Riolen (INAA) overgenomen, waardoor één enkele autoriteit is
ontstaan die verantwoordelijk is voor de regulering, het beheer en de administratie
van de watervoorraden op nationaal niveau; met als doel de levering van drinkwater
en sanitaire voorzieningen in kwantiteit, kwaliteit en continuïteit te garanderen via de
verschillende aanbieders van deze diensten. In 2018 is het nationale
waterhuishoudingsplan (PNRH) opgesteld, en in 2020 zijn de diagnose en de
strategische lijnen van het plan herzien en geactualiseerd, waarin water voor
menselijke consumptie als prioriteit is geïntegreerd. In 2012 is het alomvattend
sectorprogramma voor water en menselijke sanitaire voorzieningen in Nicaragua
(PISASH) geformuleerd, en in 2017 is het alomvattend sectorplan voor water,
sanitaire voorzieningen en rurale hygiëne (PISASH-R) geformuleerd, geactualiseerd
en in 2020 met het uitvoeringsplan 2021-2030 voorgelegd aan de staatsinstellingen
en bilaterale en multilaterale samenwerkingsagentschappen.
Vanaf 2018 voeren de instellingen van de subsector op gecoördineerde wijze het
programma voor technische bijstand op het gebied van water en sanitaire
voorzieningen uit - lokale strategische allianties voor aanpassing aan de
klimaatverandering in het stroomgebied van de bovenloop van de kokosnootrivier
(PROATAS-ALLAC), met als doel de gemeenschappen in de prioritaire
stroomgebieden van Nicaragua beter bestand te maken tegen de gevolgen van de

29. 29
klimaatverandering. Sinds 2016 wordt het communautaire beheer-programma voor
het stroomgebied van de Dipilto (PGCCRD) uitgevoerd volgens de aanpak van een
duurzaam communautair model voor geïntegreerd beheer van de watervoorraden in
het licht van de klimaatverandering. In 2019 is de Inter-institutionele en Sectorale
Commissie water, sanitaire voorzieningen en hygiëne (CISASH) gevormd met als
doel bij te dragen aan de ontwikkeling van de water- en sanitaire voorzieningensector
door middel van een gecoördineerde planning tussen publieke, private en
gemeenschapsactoren die capaciteitsopbouw en het genereren van informatie
mogelijk maakt met het oog op de verwezenlijking van Duurzame
Ontwikkelingsdoelstelling 06 (SDG 06) tegen 2030. Onder andere ENACAL, FISE,
INAA, ANA, MARENA, MINSA, INATEC, INIFOM, MINED, BCN, INIDE, INETER,
INAFOR, INTA, MAG, Nationale Vergadering, UNAN en UNA nemen deel. Sinds
2011 is de regering, samen met de regeringen van Honduras en Panama, met de
steun van de Wereldbank, actief betrokken bij de ontwikkeling van het Rural Water
and Sanitation Information System (SIASAR), een IT-platform dat dient als
instrument voor het diagnosticeren van de bijgewerkte situatie van water- en sanitaire
systemen in plattelandsgemeenschappen en voor het plannen van nieuwe
investeringen. SIASAR werkt samen met lokale overheden, en de laatste update
werd uitgevoerd in 2019, door middel van een telling in 7.141
plattelandsgemeenschappen in 151 gemeenten, waarbij 6.824 water- en sanitaire
systemen en 3.127 drinkwater- en sanitaire comités (CAPS) waren betrokken.
Daarbij werd voortdurende technische bijstand verleend aan het personeel van de
gemeentelijke eenheden voor water en sanitaire voorzieningen (MWU) en/of de
gemeentelijke eenheden voor water, sanitaire voorzieningen en hygiëne (MWHU),
met inbegrip van voortdurende opleiding in het gebruik en de voeding van het
platform, voortdurende actualisering en het gebruik ervan als lokaal
planningsinstrument.
GENDER GELIJKHIED
De uitvoering van het beleid inzake gelijkheid van mannen en vrouwen heeft geleid
tot een aanzienlijke toename van de deelname van vrouwen in
besluitvormingsposities, overeenkomstig de politieke grondwet en de internationale
instrumenten die Nicaragua heeft onderschreven. Volgens de Global Gender Gap
Index 2020, gepubliceerd door het Wereld Economisch Forum (WEF), behoort
Nicaragua tot een kleine groep landen wereldwijd die de genderkloof met meer dan
80% hebben verkleind, van plaats 90 in 2007, naar plaats 10 in 2016, en vervolgens
naar plaats 5 in 2019 en 2020. Dankzij deze vooruitgang is Nicaragua het land met
de meeste gendergelijkheid in Latijns-Amerika en het enige land buiten Noord-
Europa dat de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen met 80,9% heeft
teruggedrongen. Volgens het verslag handhaaft Nicaragua nog steeds de gelijkheid
van mannen en vrouwen op ministerposten en heeft het een van de hoogste
percentages vrouwen in het parlement ter wereld, waardoor het land op de tweede
plaats komt op de sub-index voor politieke emancipatie. Volgens prognoses van het
Economisch Forum zal Nicaragua, als deze vooruitgang aanhoudt, de genderkloof
tegen 2034 volledig hebben gedicht. Wat de deelneming van vrouwen op het niveau
van het bestuur en de besluitvorming in overheidsinstellingen betreft, kan het
volgende worden geteld:

30. 30
In het ministeriële kabinet van de regering zijn er 9 vrouwelijke collega's, op 16
ministeries (56,25%) en 50% van de vice-ministers zijn vrouwen. In de
gedecentraliseerde organen is 46% vrouw. In de onderwijssector is 73% vrouw en in
de gezondheidssector 64%. In het bureau van de rekenplichtige-generaal van de
Republiek zijn 4 van de 8 leden vrouwen (50%). In de raad van bestuur van de
Nationale Assemblee is 57% vrouw en vrouwelijke parlementsleden
vertegenwoordigen 48% van de totale deelname aan de plenaire vergadering. In de
electorale macht zijn 6 van de 10 titulaire en plaatsvervangende magistraten vrouwen
(60%), en in de gerechtelijke macht is 59,7% van de magistraten vrouw. In het lokale
bestuur zijn er 63 vrouwelijke burgemeesters (43%), 86 vrouwelijke
locoburgemeesters (57%) en 1.489 vrouwelijke gemeenteraadsleden (49%). Aan de
Caraïbische kust worden de autonome regionale raden voorgezeten door twee jonge
vrouwen, een inheemse Miskito en een Afro-afkomstige Creoolse, en zijn er 43
vrouwelijke regionale raadsleden (48%). Evenzo zijn er 50% vrouwelijke leiders in de
besturen en algemene secretariaten van sociale, vakbonds- en arbeidsbewegingen.
Volgens de kaart "Women in Politics: 2019", van de Interparlementaire Unie (IPU) en
UN Women, staat Nicaragua op de eerste plaats in de wereld wat betreft de politieke
participatie van vrouwen in ministeriële functies. In 2020 staat het land volgens de
IPU op de 3e plaats in de subindex "Political Empowerment", voor de brede politieke
participatie van vrouwen in Nicaragua. Het rapport van UN Women (oktober 2019),
bevat een lijst van de 10 landen met het beste genderevenwicht in de wereld, en
Nicaragua staat op de 3e plaats. Een ander belangrijk wapenfeit was de opname van
Nicaragua in de Regionale Actiegroep van Amerika (GARA) voor de preventie van
seksuele uitbuiting van kinderen en adolescenten.
Op het gebied van onderwijs is het inschrijvings percentage voor kinderen, jongeren
en adolescenten sinds 2007 opgelopen tot bijna 50%. Op het gebied van gezondheid
is dankzij het MOSAFC de toegang tot gratis, rechtvaardige, alomvattende,
gehumaniseerde en kwalitatief hoogstaande gezondheidsdiensten gewaarborgd,
waardoor de moedersterfte is teruggedrongen door te voorzien in 178
kraamafdelingen die veilige bevallingen en onmiddellijke zorg voor pasgeborenen
garanderen, en die in 2020 67 222 zwangere vrouwen zullen opvangen, van wie de
meesten in moeilijk toegankelijke plattelandsgebieden wonen.
EEN PROTAGONISTISCHE EN TRANSFORMERENDE JEUGD
Tussen 2007 en 2020 hebben jongeren actief deelgenomen aan alle
besluitvormingscentra, van het centrale tot het gemeentelijke niveau. Met het oog op
de integrale ontwikkeling van de jeugd en de verhoging van het kennisniveau op
verschillende gebieden zijn aan 261.369 jongeren beurzen toegekend om in het
buitenland en aan nationale universiteiten academische graden en specialisaties te
studeren (masters en postdoctorale graden), waardoor de professionalisering van
jongeren met beperkte middelen in alle departementen van het land wordt
gewaarborgd. Voor technische en technologische loopbanen werden 1.680.000
studiebeurzen toegekend, waarmee kansen werden geboden aan jongeren in alle
gemeenten van het land. De capaciteiten werden versterkt en er werden plannen
ontwikkeld voor de bevordering en het gebruik van technologie en innovatie voor het
midden- en kleinbedrijf, met de deelname van 75.952 adolescenten en jongeren.

31. 31
Daarnaast werden 63 402 jongeren gesteund in 418 projecten en evenementen ter
ontspanning en bevordering van innovatie, creativiteit en ondernemerschap. Micro-,
kleine- en middelgrote ondernemingen en jongerencoöperaties werden gepromoot
via nationale, gemeentelijke en regionale beurzen, waaraan ongeveer 43.572
jongeren per jaar deelnamen. De toegang tot nieuwe technologieën wordt bevorderd
als een mensenrecht, met de installatie van 207 gratis internettoegangspunten (Wi-
Fi-zones), die toegang bieden aan gemiddeld 434 700 adolescenten en jongeren per
jaar. Ongeveer 1,36 miljoen adolescenten en jongeren hebben deelgenomen aan
acties en activiteiten ter bevordering van waarden, solidariteit, sport, cultuur en het
milieu. 71.987 adolescenten en jongeren werden gesensibiliseerd en opgeleid in het
voorkomen van vroegtijdige zwangerschap. Massasport werd bevorderd met de
jaarlijkse deelname van 446.643 jongeren aan competities, toernooien en
kampioenschappen, waarbij in alle buurten en gemeenschappen sportuitrusting en -
voorzieningen ter beschikking werden gesteld. Voor de ontwikkeling van
jeugdsporten en recreatie zijn 4 nationale referentieruimten en 1.340 gemeentelijke
ruimten aangelegd. In alle gemeenten van het land zijn dans-, cultuur- en
kunstscholen opgericht om 225.000 jongeren op te leiden in muziek, dans, ballet,
theater, schilderkunst, poëzie en beeldende kunsten.
BEVORDERING VAN SPORT, LICHAMELIJKE OPVOEDING EN ONTSPANNING
Tussen 2007 en 2020 heeft de regering op grote schaal in het hele land sport
bevorderd, in nauwe samenwerking met de lokale overheden, de kabinetten Gezin,
Gemeenschap en Leven, en de kabinetten Burgerkracht voor Sport; met de volgende
verwezenlijkingen: Vanaf 2009 werd het Nationaal Honkbalkampioenschap
"Comandante Germán Pomares Ordóñez" hervat, na 12 edities met deelname van
18 ploegen, met een duur van 6 maanden per jaar. In 2017 werden in Nicaragua de
XI Centraal-Amerikaanse Sportspelen gehouden, waarbij 468 evenementen in 50
disciplines van 34 sporten werden ontwikkeld; met de deelname van 4.000 atleten,
waarbij 235 medailles werden behaald (70 gouden, 82 zilveren en 83 bronzen). In
2019 organiseerden we het VIe Internationale Karate Do Kampioenschap,
gepromoot door de Alexis Argüello Sport Beweging en de Nicaraguaanse Karate Do
Federatie, met deelname van meer dan 300 jongeren uit Midden-Amerika, waaronder
2 Amerikanen; het behalen van 109 medailles (33 goud, 35 zilver en 41 brons). In
2020 werd het honkbalkampioenschap onder 23 jaar gehouden, met deelname van
12 teams uit Cuba, de Dominicaanse Republiek, Argentinië, Brazilië, Peru, Colombia,
Venezuela, El Salvador, Guatemala, Honduras, Panama en Nicaragua; Nicaragua
werd tot kampioen gekroond. Tussen 2007 en 2020 zijn in het hele land 204
sportaccommodaties hersteld en gebouwd, voor een investering van 893 miljoen
CAD: Bouw van sportaccommodaties: 300,5 miljoen dollar; herstel van
sportaccommodaties: 164,5 miljoen dollar; uitbreiding van sportaccommodaties:
291,16 miljoen dollar; levering van sportuitrusting: 90,65 miljoen dollar; vervanging
van sportaccommodaties: 13,17 miljoen dollar; verbetering van het hoofdkwartier van
het ministerie: 33 miljoen dollar.
In het kader van deze inspanning werden in 2017 3 monumentale sportwerken
ingehuldigd: