1. Isabel II naceu o 10 de outubro de 1830 no palacio real de Madrid. Coñécese
como a “Reina Castiza” ou “Isabel, la de los tristes destinos”. Dise que a
súa vida era unha festa constante, que se deitaba ás cinco da mañá e que se
levantaba ás tres da tarde. Os seus pais eran María Cristina de Borbón – Dos
Sicilias e Fernando VII. María Cristina era a cuarta esposa de Fernando e
tamén a súa sobriña carnal.
Fernando, para que puidera reinar a súa filla muller, promulgou a
Pragmática Sanción.
En 1833 morreu Fernando VII, neste ano Isabel tiña 3 anos. Con esta idade
Isabel non podía reinar, entón puxeron de raíña rexente á súa nai María
Cristina.
Dise de Isabel II que con 10 anos estaba atrasada, non sabía ler con fluidez,
a súa letra era a propia das mulleres do pobo, sabía sumar só cando os
sumandos eran sinxelos e tiña unha ortografía pésima.
María Cristina tiña un amante: Fernando Muñoz, sarxento da garda real. Por
isto, en 1940, quitan a María do trono e substitúena polo xeneral Espartero.
En 1943 obrígano a abandoar o cargo e, para evitar un terceiro rexente,
adiantan a maioría de idade de Isabel II aos trece anos. A súa nai non se
preocupou nin da educación política nin da educativa da súa filla, só do seu
amante.
Isabel foi manipulada polos intereses partidarios, tanto como polos seus
familiares, como polas camarillas cortesáns e tamén por algúns políticos.
Coa maioría de idade (13 anos) tivo que afrontar unha serie de cousas, e
unha delas era o matrimonio. Había bastantes candidatos, pero finalmente a
súa nai e outros persoeiros elexiron a Francisco de Asís de Borbón, que era
homosexual, e o seu curmán irmán. Cando Isabel escoitou o nome do seu
prometido respondeu “¡No, con paquita no!”. Ao principio negouse
rotundamente, pero a súa nai e unha monxa obrigárona e finalmente tivo que
aceptar. Casáronse en Madrid o 10 de outubro de 1846, era unha voda dobre
porque tamén se casou a irmá de Isabel, Luisa Fernanda de Borbón co
2. príncipe Antonio de Orleans. Isabel tiña 16 anos e Luisa 14. A voda foi un
fracaso. Unha resposta coñecida é a que lle da Isabel ao diplomático León e
Castillo “que voy a decir de un hombre que en la noche de bodas llevaba
más bordados en su camisa que yo en la mía”.
Isabel e Francisco mostraban antipatía. Isabel foi catalogada como
ninfómana. Entón recorría a numerosos amantes: o compositor Emilio
Arrieta, o xeneral Francisco Serrano, o xeneral O´Donnel e moitos máis.
Algunhas cousas curiosas que lle pasaron foron as seguintes:
O 21 de xaneiro de 1851 cando ía ver a Virgen de Antocha no seu carruaxe
habitual, un touro comezou a correr á altura do carruaxe. Ao final o touro
cansouse da carreira e marchou sen envestir ao carruaxe.
Unha cousa máis grave que lle pasou foi que o 2 de febreiro de 1852, sufriu
un atentado por parte do cura Martín Merino cun coitelo. Por sorte o estilete
golpeou unha tira do corsé diminuíndo o perigo. Finalmente quedoulle un
corte de 15 mm de profundidade. O cura foi condeado a morte e executado.
Isabel, froito das relacións dos numerosos amantes e en contadas ocasións
polo seu marido, quedou embarazada doce veces, pero só seis dos seus fillos
sobreviviron aos primeiros anos de vida:
- O 20 de maio de 1849 da a luz a un varón morto no parto, fillo do
marqués de Bedmar.
- O 12 de xullo de 1850 da a luz a outro varón, que morre aos cinco
minutos de nacer, que é probablemente fillo de Francisco Asís de
Borbón.
- O 20 de decembro de 1851 nace a infanta María Isabel Francisca de
Asís, filla do capitán José Ruiz Arana.
- O 5 de xaneiro de 1854 ten á infanta María Cristina, que morre ao
pouco de nacer, pai descoñecido.
- O 24 de novembro de 1855 ten un aborto de pai descoñecido.
- O 20 de xuño de 1856 outro aborto de pai descoñecido tamén.
- O 28 de novembro de 1857 da a luz a Alfonso, príncipe de Asturias
e posteriormente rei de España, fillo do capitán de enxeñeiros Enrrique
Paig Moltó. Cando Isabel II lle preguntou ao médico se o seu fillo ía
ser varón ou femia e respondeulle varón, a raíña en sinal de
agradecemento nomeouno marqués del Real Acierto.
- O 26 de decembro de 1859 da a luz á infanta Concepción, que morreu
aos 21 meses de nacer, filla do rei consorte.
- En 1861 nace María del Pilar que morreu aos 18 anos.
3. - En 1862 da a luz a María de la Paz de Borbón y Borbón, casada con
Luis Fernando de Baviera.
- En 1864 nace María Eulalia de Borbón y Borbón duquesa de Galliera
e casada con Antonio de Orleáns y Borbón.
- En 1866 da a luz a Francisco de Asís Leopoldo de Borbón y Borbón
que morre ás poucas semanas de nacer.
O 28 de setembro de 1868 prodúcese o levantamento de la Gloriosa. Esto
fixo que Isabel II se exiliara a París. Dende alí fixo todo o posible para que
o seu fillo, Alfonso XII, recuperara o trono, cousa que sucedeu máis tarde,
no ano 1874. Isabel II segunda morre en París, dous anos máis tarde que o
seu marido, o 9 de abril de 1904.
Francisco de Asís exiliase a Epinay dedicado á súa afección polos libros e
por coleccionar obras de arte. E finalmente morre alí en 1902.
- Nuevatribuna.es: https://www.nuevatribuna.es/articulo/cultura---
ocio/reina-ninfomana-isabel-ii-espana/20141123141535109549.html
- Unprofesor:
https://www.unprofesor.com/ciencias-sociales/isabel-ii-de-espana-
curiosidades-2294.html
- Secretosdemadrid: http://www.secretosdemadrid.es/isabel-ii-una-vida-
llena-de-secretos-y-curiosidades/
- Españaporlarepublica.es:
http://www.españaporlarepublica.es/2016/09/isabel-ii-tuvo-doce-hijos-
ninguno-de-su.html